küçücüktüm ufacıktım bir dilenci kraldım çok yürüdüm çok acıdım kalbim sızlar yüzüm gizler bir tren camından dünyayı gördüm haline üzüldüm sus konuşma sözler kimin umurunda son bir öpücük yeter açık yaralarıma belki sen umutsuzluktan sessizsen hem zaten her zaman kaybettik senle ben hayat bir yarış, dersin hep bir meydan savaşı bir kavga sakın yara alma sen bir kağıt gemisin gasteden kıvrımların açılırken yorulmaz mısın her gün ölmekten?
