daha sınavlarıma çok var ama diyelim ki bir proje var ve sıkışmamak için yavaştan başlayayım diyorum ya da mesela bir şeyler izleyeyim, yapayım falan diyorum. aklıma gereksiz gereksiz şeyler geliyor. sus kız diyorum iç sesime :) hani yatakta kendi kendine düşünürken lafın lafı açması olayı var ya. ben onu normal zamanda yaşamaya başladım bu aralar. çok sinir bozucu bir durummuş böylesi. umarım fabrika ayarlarıma geri dönebilirim.
odaklanamayan kişi hatayı bunun öncesinde yapıyordur. gününü, haftasını düzgün planlamamıştır. televizyon izlemek için zaman ayırdıysa, başka her türlü işi bırakıp televizyon izlememiştir mesela. elinde telefonla yazışmıştır, sözlük okumuştur, istediği programı seçmemiş boş boş zapping yapmıştır. sonunda fazlasıyla zman harcadığı halde "televizyon izledim" tatminini alamamıştır. şimdi bu tatminsizlik benzerleriyle beraber aklının bir köşesinde kalacak, en olmadık zamanda televizyon düşündürecek açtıracak. bu örneği benzer keyifler için çoğaltın.
ikinci mesele ortamda. her ne yapacaksa onun ortamında, onun araçlarını hazır ederek işe başlamalı insan. çalışma alanı düzgün olmalı. ders çalışacaksa telefonu, bilgisayarındaki diğer uygulamalar, internet kapalı olmalı. bu hazırlık için harcayacağı 5 dakika saatler kazandırır.
ortam / zaman yönetimine basit bir giriş için (bkz: pomodoro tekniği)