klasik mantık kuralları içerisindeki doğru ve yanlış kavramlarına ara değerler ekleyerek farklı boyut kazandıran bilim dalı.
Bulanık mantık teorisinin temelleri Azerbaycan'lı metamatikçi lütfi zade tarafından atılmıştır.
Bir zamanlar yapay zeka uygulamaları için popüler alanlardan biriydi. Bulanık mantık teorisinin ele aldığı kısım bir yapay zeka geliştirmek için yeterli değildir, fakat yetersiz kısımları desteklenerek oldukça etkin algoritmalar geliştirmek mümkündür.
İnsan beyninin çalışmasına daha yakındır. Mantıksal bulanık kuralların işletilebilmesini sağlayan kural tabanlı sistemler geliştirilebilir. Örneğin, bulanık mantık ile geliştirilmiş bir denetleyiciye
"Arabanın yükü çok ise, gaza da çok bas, arabanın hızı çok, engele olan mesafe az ise frene çok bas" gibi kuralları sisteme tanıtabiliriz. Bu nedenle, bulanık mantık sistemleri önce bir insan uzman tarafından eğitilir ve kural listesi elde edilir.
Bulanık mantık denetleyicileri, konvansiyonel kontrol sistemlerinden farklıdır. her ne kadar konvansiyonel kontrol sistemleri yanlıları bulanık mantık algoritmalarını kontrol sisteminden saymasa da (hatta dalga geçse de) konvansiyonel yöntemlere göre çok önemli iki avantaj sağlar: 1- sistem girişleri eksik olsa bile sistem tutarlı çıktılar vermeye devam edebilir. örneğin tork sensöründen bilgi alan bir otomatik vites algoritması bulanık mantık ile geliştirildiyse, tork sensörü arızalansa bile motor devri ve ivmelenme verilerine bakmaya devam ederek ana işlevini yerine getirebilir. 2- pid kontrol sistemlerinine göre daha az işlemci kaynağı gerektirir.