kişinin kendi kültürü ve coğrafyası dışında iletişim kurabilmek için öğrendiği ikinci dil. genelin ikinci dili. roma döneminde latince idi lingua franca. günümüzde ingilizce. ingilizce, konuşanların üçte ikisinin ikinci dili imiş. önümüzdeki bir kaç on yıl boyunca da bu durumunu koruması bekleniyor.
tanımın ortaya çıkışı yaygın kanının aksine roma imparatorluğu döneminde değil orta çağ akdenizinde olmuştur. "orijinal" lingua franca dönemin akdeniz havzasında frenkler (kuzey italyanlar ve fransızlar), araplar, rumenler, slavlar, türkler ve yunanlar tarafından ortak ticaret ve iletişim dili olarak kullanılır. tanımın kökenini endülüs arapçasından aldığı tahmin edilir: endülüsiye* ve rumiye* olmayan frenk dili (el-lugat el-frengiye) ve bu dildeki çevirisi. orta çağ sonrasında genel olarak belli bölgelerin, kültürlerin etkileşimle zenginleşmiş ortak dilleri için kullanılır.
bir örnek ile açıklayayım. mesela ticaretten bahsedelim. ispanyol bir iş adamı ile çinli bir iş adamı bir iş yapmak istiyorlar. ama ikisi de ne ispanyolca ne çince biliyor. ama anlaşabilmek için ingilizce'yi kullanıyorlar. işte lingua franca budur. 3. şahısların anlaşmak için kullandıkları ortak bir dil.