-
bir hatun kişisinin önerisiyle izlediğim ve ingmar bergman başta olmak üzere bibi andersson'a ve liv ullmann'ana da gösterdikleri üstün performans sonrasında hayran kaldığım harika film.
siyah-beyaz bir filmde kadın karakterlerinin güzelliklerini çok net anlamam ama bu filmde yönetmen o kadar güzel yansıtmış ki, keşke şu hatunlar hiç yaşlanmasaymış dedim.
film bundan tam 50 yıl önce çekilmiş ve dünya sinemasında hala adından söz ettirebiliyor.
karşılaştırma gibi olmasın zira ustaya saygısızlık yapmak istemem ama türk sinemasında şöyle bir film asla çıkmayacak. -
david lynch'in mulholland drive'ına esin kaynağı olmuş ingmar bergman filmi.
filmi izledikten sonra aslında bergman'ın bir çok film ve yönetmene ilham vermiş olduğunu, filmin sinema sanatı açısından son derece önemli ve değerli bir eser olduğunu görürsünüz. bergman'ın 1966 yılında ortaya koyduğu zamanının ötesindeki bu son derece etkileyici film bergman'ın dehasını gözler önüne seren gerçek bir sinema şaheseridir. -
1966 yapımı (bkz: ingmar bergman ) filmi, muhteşem bir eser. sinema sanatının en değerlilerinden. nesiller sonrasında bile incelenecek, diyalogları tartışılacak ve sahneleri konuşulacak zaman ötesi film. fyodor dostoyevski edebi eserlerde neyse bergman da sinemada o. insanın en çıplak, maskesiz halini sorgulatarak, kendi ile yüzleşmesini sağlayan sahnelerle dolu bir film. siyah beyazlığın duruluğunda, iki kadın aktristin güzelliği, yakın plan çekimleri muhteşem ötesi. maskeler ve insanlar, ahhh o maskelerimiz.
-- spoiler --
katatoniye götüren travmalar ve gerçeğin acı yüzünden kaçıp, kendi içine kapanmalar, katatoni hali ama asla bir mutizm değil. zihinden geçenlerin aktarıldığı bir film. hani zihin okuyucular olsa elisabet vogler'in zihnini ancak bu kadar güzel okuyabilirlerdi. maskeleri karıştırdığımızda yalnızca gerçeklik algımızı değil kontrolümüzü de kaybederiz.
-- spoiler --