the number of the beast albümünde yer alan ve gelmiş geçmiş en iyi iron maiden şarılarından birisi diye gireyim olaya. davullar ve gitarlar eşliğinde dickinson'un:
"White man came across the sea He brought us pain and misery He killed our tribes he killed our creed He took our game for his own need
We fought him hard we fought him well Out on the plains we gave him hell But many came too much for Cree Oh will we ever be set free?"
diyerek daldığı ilk bir dakikası da sanırım heavy metal tarihinin en tanıdık girişlerinden birisi, aynı: "Run to the hills, run for your lives Run to the hills, run for your lives " diye tekrar eden nakaratları gibi.
albümde davullar clive burr tarafından çalınıyor ancak şarkının davulları nefis ve riffleri ile birlikte, duyduğunuz anda "aha run to the hills" dedirtecek kadar başarılı ve basit yazılmış. özellikle solo arkasında ve sonrasında buram buram gelen bas gitar şarkı boyunca at gibi koşturuyor. solo güzel olmasına güzel ancak asıl numara solodan sonra dickinson'un bas gitar eşliğinde yükselerek çığlığı bastığı anlar. açıkçası soloyu tek bekleme nedeni budur bence.
kısadan hisse, oldukça gaz, efsane bir iron maiden şarkısıdır run to the hills...
iron maiden'ın müzikalite ve hissiyat olarak fear of the dark'ının önünde olması gereken şarkı. ancak gelin görün ki, sıkı maiden hayranları dışında pek fazla bileni yoktur.
zamanında "power metal mi, heavy metal mi?" diye çokça tartışılmış bir şarkıydı. en sonunda bruce noktayı koymuştu: "bu bir iron maiden şarkısı. geri kalan sıfatlara ihtiyacı yoktur."