mine koşan'ın 13 yaşında ünlü olmasını sağlayan; sözü ve müziği vedat yıldırımbora'ya ait bir şarkıdır. şarkının adı "yağmurun sesine bak" olarak biliniyor. şarkıyı daha sonra erkin koray ve belkıs özener başta olmak üzere birçok bilinen isim yeniden yorumlamıştır, "yağmurun sesine bak, aşka davet ediyor"
Vareden'in adıyla insanlığa inen Nur
Bir gece yansıyınca kente Sibir dağından
Toprağı kirlerinden arındırır bir Yağmur
Kutlu bir zaferdir bu ebabil dudağından
Rahmet vadilerinden boşanır ab-ı hayat
En müstesna doğuşa hamiledir kainat
Yıllardır boz bulanık suları yudumladım
Bir pelikan hüznüyle yürüdüm kumsalları
Yağmur, seni bekleyen bir taş da ben olsaydım
Hasretin alev alev içime bir an düştü
Değişti hayal köşküm, gözümde viran düştü
Sonsuzluk çiçeklerle donandı yüreğimde
Yağmalanmış ruhuma yeni bir devran düştü
İhtiyar cübbesinden kan süzülür Nebi'nin
Gökyüzü dalgalanır ipekten kanatlarla
Mehtabını düşlerken o mühür sahibinin
Sarsılır Ebu Kubeys kovulmuş feryatlarla
Evlerin arasına dikilir yeşil bayrak
Yeryüzü avaredir, yapayalnız ve kurak
Zaman, ayaklarımda tükendi adım adım
Heyûla, bir ağ gibi ördü rüyalarımı
Çölde seni özleyen bir kuş da ben olsaydım
Yağmur, gülşenimize sensiz, baldıran düştü
Düşmanlık içimizde; dostluklar yaban düştü
Yenilgi, ilmek ilmek düğümlendi tarihe
Her sayfaya talihsiz binlerce kurban düştü
Bir güzide mektuptur, çağların ötesinden
Ulaşır intizarın yaldızlı sabahına
Yayılır o en büyük muştu, pazartesinden
Beyazlık dokunmuştur gecenin siyahına
Susuzluktan dudağı çatlayan gönüllerin
Sükutu yar, sevinci dualar kadar derin
Çaresiz bir takvimden yalnızlığa gün saydım
Bir cezir yaşadım ki, yaşanmamış, mazide
Dokunduğun küçük bir nakış da ben olsaydım
Sensiz, kaldırımlara nice güzel can düştü
Yarılan göğsümüzden umutlar bican düştü
Yağmur, kaybettik bütün hazinesini ceddin
En son, avucumuzdan inci ve mercan düştü
Melekler sağanak sağanak gülümser maveradan
Gümüş ibrik taşıyan zümrüt gagalı kuşlar
Mutluluk nağmeleri işitirler Hira'dan
Bir devrim korkusuyla halkalanır yokuşlar
Bir bebeğin secdeye uzanırken elleri
Paramparça, ateşler sahinin hayalleri
Keşke bir gölge kadar yakınında dursaydım
O mücella çehreni izleseydim ebedi
Sana sırılsıklam bir bakış da ben olsaydım
Sarardı yeşil yaprak; dal koptu; fidan düştü
Baykuşa çifte yalı; bülbüle zindan düştü
Katil sinekler deldi hicabın perdesini
İstiklal boşluğunda arılar nadan düştü
Dolaşan ben olsaydım Save'nin damarında
Tablosunu yapardım yıkılan her kulenin
Ebedi aşka giden esrarlı yollarında
Senden bir kıvılcımın, süreyya bir şulenin
Tarasaydım bengisu fışkıran kakülünü
On asırlık ocağın savururdum külünü
Bazen kendine aşık deli bir fırtınaydım
Fırtınalar önünde bazen bir kuru yaprak
Uğrunda koparılan bir baş da ben olsaydım
Sensizlik depremiyle hancı düştü; han düştü
Mazluma sürgün evi; zalime cihan düştü
Sana meftun ve hayran, sana ram olanlara
Bir bela tünelinde ağır imtihan düştü
Badiye yaylasında koklasaydım izini
Kefenimi biçseydi Ebva'da esen rüzgar
Seninle yıkasaydım acılar dehlizini
Ne kaderi suçlamak kalırdı ne intihar
Üstüne pırıl pırıl damladığın bir kaya
Bir hurma çekirdeği tercihimdir dünyaya
Suskunluğa dönüştü sokaklarda feryadım
Tereddüt oymak oymak kemirdi gururumu
Bahira'dan süzülen bir yaş da ben olsaydım
Haritanın en beyaz noktasına kan düştü
Kırıldı adaletin kılıcı; kalkan düştü
Mahkumlar yargılıyor; hakimler mahkum şimdi
Hakların temeline sanki bir volkan düştü
Firakınla kavrulur çölde kum taneleri
Ahuların içinde sevdan akkor gibidir
Erdemin, bereketin doldurur haneleri
Sensiz hayat toprağın sırtında ur gibidir
Şemsiyesi altında yürürsün bulutların
Sensiz, yükü zehirdir en güzel imbatların
Devlerin esrarını aynalara sorsaydım
Çözülürdü zihnimde buzlanmış düşünceler
Okşadığın bir parça kumaş da ben olsaydım
Sensiz, tutunduğumuz dallardan yılan düştü
İlkin karardı yollar, sonra heyelan düştü
Güvenilen dağlara kar yağdı birer birer
Sensizlik diyarından püsküllü yalan düştü
Yağmur, duysam içimin göklerinden sesini
Yağarsın; taşlar bile yemyeşil filizlenir
Yıldırımlar parçalar çirkefin gövdesini
Sel gider ve zulmetin çöplüğü temizlenir
Yağmur, bir gün kurtulup çağın kundaklarından
Alsam, ölümsüzlüğü billur dudaklarından
Madeni arzuların ardında seyre daldım
Küflü bir manzaranın çürüyen güllerini
Senin için görülen bir düş de ben olsaydım
Şehirler kabus dolu; köylere duman düştü
Tersine döndü her şey sanki; asuman düştü
Kırık bir kayık kaldı elimizde, hayali
Hazindir ki; dertleri aşmaya umman düştü
Ayrılığın bağrımda büyüyen bir yaradır
Seni hissetmeyen kalp, kapısız zindan olur
Sensiz doğrular eğri; beyaz bile karadır
Sesini duymayanlar girdabında boğulur
Ana rahminde ölür sensizlikten bir cenin
Şaşkınlığa açılır gözleri, görmeyenin
Saatlerin ardında hep kendimi aradım
Bir melal zincirine takıldı parmaklarım
Yeryüzünde seni bir görmüş de ben olsaydım
Sensiz, ufuklarıma yalancı bir tan düştü
Sensiz kıtalar boyu uzayan vatan düştü
Bir kölelik ruhuna mahkum olunca gönül
Yüzyıllardır dorukta bekleyen sultan düştü
Ay gibisin; güneşler parlıyor gözlerinde
Senin tutkunla mecnun geziyor güneş ve ay
Her damla bir yıldızı süslüyor göklerinde
Sümeyra'yı arıyor her damlada bir saray
Tohumlar ve iklimler senindir; mevsim senin
Mekanın fırçasında solmayan resim senin
Yağmur, bir gün elimi ellerinde bulsaydım
Güzellik şahikası gülümserdi yüzüme
Senin visalinle bir gülmüş de ben olsaydım
Tavanı çöktü aşkın; duvarlar üryan düştü
Toplumun gündemine koyu bir isyan düştü
İniltiler geliyor doğudan ve batıdan
Sensizlikten bozulan dengeye ziyan düştü
Islaklığı sanadır ahımın, efgahımın
İçimde hicranınla tutuşuyor nağmeler
Sendendir eskimeyen cevheri efkarımın
Nazarın ok misali karanlıkları deler
Bu değirmen seninle dönüyor; ahenk senin
Renkleri birbirinden ayıran mihenk senin
Bir hüzün ülkesine gömülüp kaldı adım
Kapanıyor yüzüme aralanan kapılar
Sana hicret eden bir Kureyş de ben olsaydım
Yağmur, sayrılığıma seninle derman düştü
Beynimin merkezine ölümsüz ferman düştü
Silindi hayalimden bütün efsunu ömrün
Bir dönüm noktasında aklıma Rahman düştü
Nefesinle yeniden çizilecek desenler
Çehreler yepyeni bir değişim geçirecek
Aydınlığa nurunla kavuşacak mahzenler
Anneler çocuklara hep seni içirecek
Yağmur, seninle biter susuzluğu evrenin
Sana mümindir sema; sana muhtaçtır zemin
Damar damar seninle, hep seninle dolsaydım
Batılı yıkmak için kuşandığın kılıcın
Kabzasında bir dirhem gümüş de ben olsaydım
Kardeşler arasında heyhat, su-i zan düştü
Zedelendi sağduyu; körleşen iz'an düştü
Şarkısıyla yaşadık yıllar yılı baharın
İnsanlık bahçemize sensizlik hazan düştü
Yağmur, seni bekleyen bir taş da ben olsaydım
Çölde seni özleyen bir kuş da ben olsaydım
Dokunduğun küçük bir nakış da ben olsaydım
Sana sırılsıklam bir bakış da ben olsaydım
Uğrunda koparılan bir baş da ben olsaydım
Bahira'dan süzülen bir yaş da ben olsaydım
Okşadığın bir parça kumaş da ben olsaydım
Senin için görülen bir düş de ben olsaydım
Yeryüzünde seni bir görmüş de ben olsaydım
Senin visalinle bir gülmüş de ben olsaydım
Sana hicret eden bir Kureyş de ben olsaydım
Damar damar seninle, hep seninle dolsaydım
Batılı yıkmak için kuşandığın kılıcın
Kabzasında bir dirhem gümüş de ben olsaydım
tabiatın ürkütücü gücünü, bereketini ve huzurunu aynı anda hissettiren; tene değen her tanesiyle hem bedeni hem de ruhu arındıran ve akabinde açan güneşle keyfi katlanan lezzetli doğa olayı.
"güneşi daha çok sevmene yetecek kadar yağmur diliyorum" -bir aborjin duası...
dayanmak zormuş meğer sonu belli oyunlara reddetmeye gücün yoksa eğer oysa ki özgürlüğü seçmek, başka vücutlar sevmek, bir şehri tam kalbinden, beyninden vurup gitmek var aklımda bir yağmur çok uzaklardan çağırıyor "gelirsen severim" diyor yağmur, yağmur, çok uzaklardan çağırıyor, "gelirsen severim" diyor
her maske bir şey söyler nefretler, sevgiler bırak artık sevmiyorsan eğer oysa ki özgürlüğü seçmek, başka vücutlar sevmek, bir şehri tam kalbinden, beyninden vurup gitmek var aklımda bir yağmur çok uzaklardan çağırıyor "gelirsen severim" diyor yağmur, yağmur, çok uzaklardan çağırıyor, "gelirsen severim" diyor
oysa ki özgürlüğü seçmek, başka vücutlar sevmek, bir şehri tam kalbinden, beyninden vurup gitmek var aklımda bir yağmur çok uzaklardan çağırıyor "gelirsen severim" diyor yağmur, yağmur, cok uzaklardan çağırıyor, "gelirsen severim" diyor...
andrey tarkovski'nin filmlerinde mutlaka yağdırdığı damlalar topluluğu.
Yağmur arındırıcıdır. Doğayı temizlerken özümüzü, ruhumuzu da arındırır. O yüzden filmlerinde öyle sahnelerde yağmurun saflığına teslim eder ki bizleri Tarkovski, her şey yerli yerindedir artık.
Yağmur bazen de yıkar önüne geleni, duramazsınız o zaman karşısında. Çünkü öyle ister doğa, çünkü biz kirletirken onu, o uzaktan izlemiştir ve içine akıtmıştır göz yaşlarını biz canını yakarken. Ve bir gün tutamaz daha fazla kendisini ve boşalır yaşları gökyüzünden üzerimize, öfkeyle.
www.youtube.com/... artık senden gece. korkmuyorum hiç karanlık. üzerime gel istersen. sar beni ben kaçıp gitmem. korkmuyorum artık senden yalnızlık. korkmuyorum hiç korkmuyorum. yüreğime vur vur istersen. kalmadı hiç kaçıp gitmem.
sokaklarda yanımda dolaşan yağmur. geceleri başucumda duran yağmur. avucumda ellerin yerine yağmur. vur yüzüme vur yüzüme saçlarımda nefesin yerine yağmur. dudağımda dudağın yerine yağmur. gökyüzünden çaresizliğimi yağmur. vur yüzüme hadi vur yüzüme. yağmur..
korkmuyorum artık senden gece. korkmuyorum hiç karanlık. üzerime hep gel istersen. sar beni ben kaçıp gitmem. korkmuyorum artık senden yalnızlık. korkmuyorum hiç korkmuyorum. yüreğime vur vur istersen. kalmadı hiç kaçıp gitmem.
sokaklarda yanımda dolaşan yağmur. geceleri başucumda duran yağmur. avucumda ellerin yerine yağmur. vur yüzüme vur yüzüme. saçlarımda nefesin yerine yağmur. dudağımda dudağın yerine yağmur. gökyüzünden çaresizliğimi yağmur. vur yüzüme hadi vur yüzüme.
daha hızlı yağmur. yağ hadi yağmur. ağlar gibi yağmur. vur yüzüme vur yüzüme yağmur. yağ hadi yağmur. çok üzgünüm çok üzgünüm çok üzgün yağmur. kaybedecek neyim kaldı ne kaldı yağmur. vur yüzüme hadi vur yüzüme. yağmur...
her zaman gökgürültüleri, şimşekler, rüzgar fırtına eşliğinde yağacak değil ya. incecik, usuldan, sakin sakin yağan bir yağmur var istanbul'da. kimse kaçışmıyor, şemsiye de yok. arada bir geçen araçların lastikleri şıpırdıyor yalnızca. güzel hava.