tipik türk solcusu aymazlığı içinde kaleme alınmış bir metin. öyle ağır bir adaletsizlik içinde yaşıyoruz ki bir süredir, mevcut yasaların hemen hiçbiri senin, benim, insan olarak hayatta kalma hakkımızı destekleyecek şekilde işletilmiyor. tam tersi hatta. yetmiş yaşında bir adam, sebebi ne olursa olsun, ne kadar geç kalmış olursa olsun adalet talebiyle bir yürüyüş başlattı. istediği şey en temel düzlemde adalet. kötü bile olsa yasaların doğru işlemesi, en azından işlemesi talebiyle başlattı bunu. asfaltın üstünde, kızgın güneşin altında, 50 derece sıcaklıkta yürüyen bir kafile var. adalet istiyorlar. basın görmezden geliyor, gördüğünde de aşağılayıcı söylemlerle gündeme getiriyor. yol boyu sözlü şiddet var, konakladıkları yerlerde suyu kesiyorlar, yollarına bok döküyorlar. ben olsam sikerim adaletini deyip çoktan caymıştım. adam yürüyor. her şeye rağmen iyi kötü takip eden bir de kitle var. saygı duyarım. sen ne diyorsun peki. geçtiğimiz yüzyıldan kalma bir ütopya üzerinden, dünyadaki bütün değişim ve dönüşümleri göz ardı ederek, bu hareketi küçümsüyor ve yok sayıyorsun. talep ettiğin adalet kavramı benim adalet kavramımın çok altında diyen snob bir duruşun da var*. sanki gökten ak sakalıyla karl marx inecek, sihirli değneğiyle senin istediğin adaleti getirecek. çok beklersin. hem bir şey yapmayıp mehdi bekliyorsun, hem de kendi çapında bir gayreti olan insanları küçümsüyorsun. çok beklersin. sırça sarayından çıkıp basit bir harekete bile destek vermeye gocunuyorsan çok beklersin. o adamın peşinde yürüyen insanların yanında durmazsan onların senin yanında durmasını nasıl beklersin. ne bekliyorsun bilmiyorum ama çok beklersin.
şu kadar zor zamanda, canımız, işimiz, okulumuz burnumuzdayken son birkaç yılın en kitlesel, en düzgün ses getiren hareketine bok atmak en doğru strateji, en zekice devrimcilik hamlesi gerçekten yoldaşlarım. mesela chp yi yok edelim, mesela sadece ak parti ve mhp kalsın, yarın devrim olur. tkp kıtasal iktidara yürür. ama olmuyor, yürüyüş yaptıkları için adalet gelmiyor.
maruldan hallice zekaları olsa şu ölüm anımızda bari dayanışmanın yollarını ararlar ama yok, daha ülkedeki mahalle sayısı kadar seçmeni olmadığı halde kaça bölünsek, kendi götümüzü nereden kessek diye en yakınındakiyle kavga gürültü koparanlardan bunu beklemek abes olur .