okul değil, yuvam olarak adlandırabileceğim süper ötesi lise. 1990 yılında şu anki binasına taşınmış; resim ve müzik dallarında öğrenci yetiştirmek için özel tasarlanmış mimarisi ile gönüllerde taht kurmuştur. müzik bölümü için konuşmak gerekirse, koro salonu, piyano çalışma odaları ve iki ya da üçer kişiye özel olarak tahsis edilen bireysel enstrüman çalışma odalarımız bulunmaktaydı. hatta okul sonrası saat 8'e kadar okulda kalıp piyano çalışmamıza müsaade edilmekteydi. resim bölümünde ise hatırladığım kadarıyla bol bol atölye ve daha çok atölye var idi.
evden çok burada zaman geçirirdik zira sürekli keşfetmek için bir şeyler bulurduk, olmadı sırf dedikodu için de etüdlere kalır okulun yatılı bölümünde okuyan dostlarımıza yoldaşlık ederdik. şimdi o dostların çoğu yine aynı lisede öğretmen oldu, hepsi de birbirinden şahane insanlar...
bir ara okula bakanlık tarafından özel müfettişler gönderilmişti denetim maksatlı. 3 gün boyunca adamları eğlemek için sergiler kurmuş, konserler düzenlemiş ve bir tek ağzımızla kuş tutmadığımız kalmıştı ki müfettiş hazretleri giderken "amaan boyacılarla çalgıcılar okulu işte" diyerek tüm çabalarımızı gırtlağımıza tepiştirmişti, sağolsunlar...
eskişehir ve çevre illerdeki her türlü müzik yarışması, resmi açılış, belirli gün ve hafta kutlaması * , kına ve sünnet törenlerine (şakaydı bu kısmı) koro ve müzisyen temin eder, özellikle çok sesli koro yarışmalarında defalarca birincilik ödülü kazanmışlığı vardır.
okulum diye demiyorum ve öve öve bitiremedim farkındayım ancak herkesin hayatında bir öğretmeni vardır ya "işte bu adam/kadın mükemmeldi" diyebileceği; tam olarak bunun okul versiyonuydu şahsım adına. öyle sever, öyle bağrıma basarım.