-
insanı karamsarlığa sürükleyen bir film.
karamsar bir yapıya sahip olan beni bile bir süre sonra isyana teşvik etti. -
lars von trier'in 2011 tarihli filmi. filmin ana karakteri sinemaya çocuk oyuncu olarak başlayan kirsten dunst tarafından oynanmış. şimdi; bu trier denen adamı sevmem. kötü yönetmen olduğu için değil tam aksine. işini öyle iyi yapıyor ki, insanın ciğerini parçalayan, yüreğine oturan boğazını düğüm düğüm yapan filmler çıkarıyor ortaya. dancer in the dark gibi mesela. ama melancholia öyle bir etki yapmadı bende. tam aksi hoşlanarak ve keyifle izledim. şimdi şipoyler veriyorum izlememiş olanlar okumasın. ya da okuyabilirler de. çünkü bu şipoyler olayı beni bozmaz. içeriğini bildiğim bir şeyi izlemeyi tercih ederim. film olayı hikayeden ibaret değil çünkü. onun nasıl anlatıldığıyla da ilgilidir.
-- spoiler --
dünyaya çarpmak üzere ilerleyen bir gezegen mi göktaşı mı bir şey var. ayrıntısını unutmuşum. çok oldu izleyeli. bütün insanlar panik içinde, kafası kesilmiş tavuk gibi kaçınılmazdan kaçmaya çalışıyorlar. bir tek başrol karakteri durumu olduğu gibi kabullenip sonuçlanmayacak mücadelelere girmiyor. insanlığın kainata bir katkısı olduğuna inanmadığım için olsa gerek bu felaket benim için felaket sayılmıyor. bu nedenle gerilmeden ve rahatsız olmadan izledim.
-- spoiler --
trier sinemasının insanı ızdıraplara boğan, tedirgin eden diline göre biraz daha hafif ve seyirlik bir film. trier izlememiş olanların başlaması için de iyi bir örnek sayılabilir. buna dayanamayan başka filmini izlemesin.