1. in bildirdiği işin, oluşun, yargının yöneldiği, bulunduğu ve ayrıldığı yeri, yönü bildiren .

    dolaylı tümleç ismin yönelme (-a/-e), bulunma (-da/-de/-ta/-te), ayrılma (-dan/-den/-tan/-ten) durum eklerinden birini alır.

    yükleme sorulan kime, kimde, kimden, neye, neyde, neyden, nereye, nerede, nereden sorularına cevap verir.

    *bana ellerini ver.
    (dolaylı tümleç: bana)
    *sevişmek ah ne hoştur yıldızların altında.
    (dolaylı tümleç: yıldızların altında)
    *senden vazgeçemem.
    (dolaylı tümleç: senden)
    #43169 kesret | 8 yıl önce
    0genel terim