beethoven'in solo piyano için muhteşem eseridir. ama bir müziğin bu kadar mı rezili çıkarılır arkadaş, bir dönem fotokopi makinelerinden okul zillerine kadar dijital versiyonlarını her yerde duymaktan gına geldi. artık modası geçmiştir diye umuyorum.
duymamış olan insan evladı kaldıysa diye: youtu.be/...
Therese Malfatti hanım için bestelenmiş bir beethoven bestesi.
esasında adı "für therese" olsa da yayıncının "ulan therese miydi elise miydi neydi bunun adı?" şeklindeki dalgınlığı sebebiyle "für elise" başlığıyla yayınlanmıştır bu beste. tabii bu sırada beethoven öleli de 40 yıl olduğu için kimse itiraz etmemiş ve bu şekilde yayınlanmıştır. halbuki bütün kanıtlar da bestenin adının aslında für therese olduğunu göstermektedir. tabii o zaman internet yok, araştırma imkanları kısıtlı, üstüne besteci de ölmüş...
beethoven'ı genel olarak sevmem ama bu var ya bu en sevmediğim bestesidir. gitarda çalmak zorunda kalmıştım zamanında bayağı kol gibi bir aranjmandı. aranjörünü hatırlamıyorum şu an ama kendisine yine buradan sevgilerimi iletiyorum gram zevk almamıştım. zorunluluktan çaldım. el ( mecazen değil ) mahkum.
Şu an çello için yapılmış bir düzenlemesini dinlediğim ve bu sayede piyanonun varlığına duacı olduğum eser. Basit ve sade gibi gelse de kulağa, piyanonun ne kadar esnek, olasılıklarla dolu ve akıcı bir çalgı olduğunu da idrak etmemizi sağlıyor. Çello ile yorumlanınca resmen yarı yarıya zayıflamış, tökezliyor, düşüyor; piyano üzerinde ise dans eder, su gibi akar, kayar gider.
