denizden karaya çıkan ilk yırtıcıdır akrep. 430 milyon yıldır çok çok az evrim geçirmiştir çünkü o bir profesyonel. akrep her zaman böyle değildi. ayrıntılarıyla çok az değişim geçiren akrep boyut olarak çok büyük değişim geçirmiştir. atmosferin muazzam derecede oksijenle dolu olduğu karbonifer dönemde bir buzağı kadar büyüktü akrep. su akrebi ise bunun iki katı kadar büyüklüğündeydi.
akrepler malumunuz çok sert hayvanlardır. örümcek akrabaları gibi mizacı sert yaratıklardır. eksi derecelerde ve çöl sıcaklarında hayatta kalabilir, iki gün boyunca su içerisinde yaşayabilirler. grönland ve sanırım (?) antarktika hariç her yerde yaşarlar.
akreplerin dayanıklı olmalarının çok sebebi var fakat başta beslenme ve sindirim gelmekte. metabolizmaları oldukça verimlidir. besini çok yavaş ve sindire sindire yerler. "acelemiz ne yav" edesındadırlar. mide suları çok güçlüdür ve yedikleri avı yok edecek kadar iyi sindirir ve çözerler. bir öğünde kendi ağırlıklarının üçte biri kadar yerler. bazı akrep türleri, adını tam hatırlayamadığım bir organlarında glikoz olarak besin saklayıp bir yıl bunu tüketebilirler. enerji yakma konusunda da yavaştırlar. böceklere nazaran dört-beş kat daha yavaş enerji yakarlar.
akreplerin çoğu su içmez. çok azının, çok az akrep türünün su içmeye ihtiyaç duyduğu bilinir.
gözleri keskin hayvanlardır. zamanı tespit eden gözlere ve normal bir çift göze sahiptirler. omurgasızlar içerisinde ışığa en duyarlı gözlerdir bunlar. kıskaçlarında bulunan kısa tüyler yardımıyla avlarını kusursuz bulurlar.
akrepler doğurur. eklembacaklılarda bu durum çok nadirdir. bazı akrep türlerinin hamilelik süresi insan dişisinden çok daha fazladır. tek seferde yüze yakın yavrular. yavru akrepler anne akrebin sırtındaki iğnenin altına doğru yerleşmeye çabalarlar. amaç bu kısmın düşmanlardan saklanmak içinen uygun yer olmasıdır. fakat anne akrep, acıkırsa yavrularının bir kısmına erişebilecek ve onları yiyebilecektir. bu sık görülür. "yerse beni anam yer" düsturuyla dünyaya gelir bu minik akrepcikler.
bilinen bir takım saçmalıklara da değineyim. alkol falan zarar vermez akreplere, üzerine döken ahmaklar çok olur, yeri ve zamanı denk geldiğinde. sonra ateşle tehdit edildiklerinde tabii ki kaçarlar; kendilerini zehirlerler gibi bir olay yoktur. kaldı ki akrepler kendi zehirlerine bağışıktır. 1.500 akrep türü biliniyor ve aralarından 20-30'u kadarının zehri insan için tehlikeli. türkiye'de bir akrep tarafından sokulmanız büyük ihtimalle bir arı tarafından sokulmanızdan daha farklı bir etki ortaya çıkarmayacaktır.
akrep zehri ilaçlar ve kimyasallar için kullanılan bir zehirdir (bazıları). israil'de yaşayan sarı akrepin (bkz için yumuşama feda edilmiştir.) (leiurus quinquestriatus)'un zehrinden alınan protein, beyin tümörü öldürme işleminde kullanılır.
akrep kardeşlerimiz mor ötesi ışık mucizesiyle parlarlar. mor ötesi ışık altında parlamalarının sebebi iskeletleri dışındaki özel proteinlere sahip olmalarından dolayıdır. "bu özellik niye var ulan" diye sorguluyor insan çünkü akrep bile bu ışığı göremez sonuçta. belki mor ötesi ışık seçebilen böcekleri kendilerine çekmeye yarıyordur ama kimse bilmiyor ne işe yaradığını. bilim dünyası da bununla uğraşmıyor zaten.
burçlara zerre inanmayıp, inanan insanların aklından ve zekasından şüphe ettiğimi belirterek (burçları eğlencesine takip edenleri ayrı tutuyorum) akrep burcunun sevişken, yatakta iyi gibi niteliklere ne hikmetmle sahip olduğuna da değinmek istiyorum. bu akrep burcunu yorumlayan astroloji sahtebiliminin elemanları akrebin kendisinden feyzalmışlar. erkek akrep dişiyi etkilemek ve çiftleşme havasına sokmak için sokar. çok nazik değil mi!? sonra dişi havaya girince erkek akrep yeri düz bir hale getirir, bir nevi tarar. ardından sperm paketini yere bırakır. aslında buradan sonra dişi paketi alıp gidebilirdi... fakat bunlar sevişecek illahaki... birer kıskaçlarını kenetlerler. dişi akrep doğru pozisyona gelip de paketi alıncaya kadar dans ederler.
Köylerde bu hayvandan korunmak için pencereler maviye boyanır. Çünkü akrepler maviyi kırmızı ya da alev gibi görüyormuş*. Akrepler alevi sevmez ve o pencerelerden girmez kaçarlar. Başka bir durum da akrebin etrafına ateşten çember yapınca, akrep kaçacak bir yer bulamayınca kendini sokarak* öldürür.
kırım tatarı akrabalarım buna hep "ölükuyruk" derlerdi. ben de sebebini sorunca kimisi "öldürüyor ya ondan" derdi. "ne alaka lan?!" derdim içimden tabii bende.
kendi zehrine karşı bağışıklığı olan bir eklembacaklı. etrafı ateş ile çevrildiğinde, akrep kendini öldürüyormuş gibi görünse de bu algı yanılgısıdır. etrafı ateş ile çevrilen akrep, ölür, ama bu intihar değildir; akrep, kendi kendini sokarak öldüremez. zira, dediğimiz gibi, kendi zehrine karşı bağışıklığı mevcuttur. akrebi öldüren, ateşin yaydığı sıcaklıktır. etrafı ateş ile çevrilen akrep, kasılmaya başlar, vücuduna kramplar girer; bu görüntü intiharı andırsa da, değildir.
hiçbir akrep intihar etmez, doğası gereği tüm canlılar gibi hayatta kalmaya odaklıdır. tüm canlılar gibi çıkarı için hareket eder. onun çıkarı sizi sokmakta, sizin çıkarınız onu yok etmektedir. akrebin intiharı çıkarlarına aykırıdır, bu nedenle kendi kendini imha etmez. fakat akrep, ateş karşısında yenilir. akrebi öldürmek için, çevresindeki ateşi körüklemek, sıcaklığı artırmak, akrebin iradesini yenmek gerekir. onun kendisini öldürmesini beklemek nafiledir. bilinçli bir eylemle onu hareketsiz bırakmak, zorunluluktur.