öldürüldüğünde babası adnan cemgil köylülere hitaben şu konuşmayı yapmış:
"ben varlıklı bir aileden geliyorum. öğretmenim. ekonomik durumum oldukça iyi. oğlumu en iyi şekilde yetiştirdim. en iyi okullarda okuttum. ülkenin en güzide üniversitesi odtü'de okuyordu. hiçbir şeye ihtiyacı yoktu. ölmese yüksek mühendis çıkacak ve o da varlıklı bir hayat yaşayacaktı. fakat o sizin iyiliğiniz için öldü. bunu bilesiniz diye söylüyorum."
öldürüldüğünde naaşı etrafında toplanan kişiler gene onu ihbar eden uğruna ölmü göze aldığı köylülerdi. bu kez de naaşı almaya geldiğinde sinan cemgil'in annesi nazife hanım köylülere yönelik şu konuşmayı yaptı:
"bu oğlum sinan. bunlar da onun arkadaşları (kadir manga ve alpaslan özdoğan), kardeşleri. onlar da oğullarım. bu çocuklar, bu oğullar; bu ülkeyi, halkı, sizleri sevdiler. başka bir istekleri yoktu. her biri birer dehaydı. her biri üstün zekalı güzel çocuklardı. dileselerdi, düzenin adamları olsalardı, şimdi burada cansız yatmazlardı. birer milyoner olurlardı. ama onlar, halkı, sizleri sevdiler. sizin sorunlarınızı omuzladılar."
15 kasım 1944 doğumlu, 12 mart döneminde, adıyamandaki kürecik nato radar üssüne sabotaj yapmayı planlarken muhtarın ihbarı sonrası jandarma tarafından vurularak öldürülen, 68 kuşağının önemli halk devrimcilerden. Dönemin odtü öğrenci hareketlerine öncülük etmiş, komer olayında taylan özgür'ün yanındaki isimlerden birisi olmuştur.
erdal öz'den öğrendiğimiz kadarıyla dilinden hiç düşürmediği bir şiir var sinan cemgil'in.
Ölüm buyruğunu uyguladılar Mavi dağ dumanını ve uyur uyanık seher yelini Kanlara buladılar Sonra oracıkta tüfek çattılar Koynumuzu usul usul yoklayıp Aradılar Didik didik ettiler Kirmanşah dokuması al kuşağımı Tespihimi, tabakamı alıp gittiler Hepsi de armağandı Acemelinden