bu meslekte en iyi olanlar japonlarmış. dişiler daha az yem ile daha fazla kilo alabildiği için genellikle erkekler imha edilirmiş.
bir günlük civcivin gerisindeki deliğe bakıp, belli belirsiz ipuçlarından civcivin cinsiyeti tayin edilirmiş.
ama sorun, bu işi en iyi yapan kişilerin bile net bir şekilde nasıl yapıldığını tarifleyemiyor oluşuymuş.
bir doküman yokmuş. japon sektör ustaları çıraklarının arkasında bekler, çırak bir civcivin cinsiyetini belirlediğinde 'evet' ya da 'hayır' diye cevap verirmiş.
sadece 'evet' ya da 'hayır'. tüm eğitim bu şekilde çırak usta ile aynı kararları verene kadar böyle devam edermiş.
goleman, kitabında benzer bir eğitim yöntemini ingilizlerin uçak gözcülerinin eğitiminde kullandığını yazıyor. gökyüzündeki uçaklar şehri bombalamaya gelen alman uçakları mı, yoksa eve dönen ingiliz uçakları mı?
japonlar ile aynı yöntemi kullanan ingilizler, bu gizemli ve tarif edilmez yeteneğin eğitimini vermeyi başarmışlar.