kalben bu şarkının en iyi yorumlamasını sofar sounds sırasında yapmıştır -bana göre-.
öncesinde veya sonrasında yapılan hiçbir yorumlaması bu kadar iyi değildir. hele ki albümünde yer alan bir hali vardır ki düşündükçe üzülürüm öyle bir hatayı nasıl yaptı bu kız diye.
kalben'in çok hoş olan bir şarkısı. girdinin altında da bir inceleme bıraktım. çok bir şey beklemeyin baya öküzce inceledim.
sofar sounds linki:
www.youtube.com/...
sözleri :
Yatak boş oda boş ev boş
Duvarlara vuran ışık yüzümde karanlık
Yine mi sen
Bayram günü gibi gelen
Kaçamadım külleri hala sıcak
Kalbimi durdurup kaybolan bir tuzak oluyor
Her sokak
Hiç bir şey istemedim
Ne yatak
Ne oda
Ne de ev
Sen de bırak her şeyi
Sadece beni sev
Dizlerinde dizlerim
Boynunda ellerim
Boğulur gibi yeniden her gece her gece
Doğalım mı sevgilim
Doğalım mı sevgilim
Doğalım mı sevgilim
Azalırken azalırken kapılar ardında
Kaçtığım zamanlar boş vermiştim aslında
Yıkılırken kumdan kalelerim birer birer karşında
Zırhı paslanmış bir kahraman gibiyim
zırhı paslanmış bir kahraman nedir allasen kalben? burada acaba anlatmaya çalıştığı ben aslında hayat savaşında mücadele veren bir savaşçıyım ve bu savaş bayadır devam ediyor zırhım dahi paslandı anlamında mı söylüyorsun. peki boynunda ellerim boğulur gibi yeniden her gece her geceden kasıt her gece hardcore takılmak mı yoksa senin ellerinde senin yüzünden sen yoksun diye ölüyorum mu demek istiyorsun. işte herkesin sorup da bilemediği soru bu sanırım. sonrasında beraber doğalım önermesi geldiğine göre ibreler ilk tahminimizi gösteriyor. kapılar ardında azalma mevzuuna çok bir anlam verememek ile beraber yıkılırken kumdan kaleler kısmına haddinden fazla tepki verildiğini düşünüyorum. yaptığın kaleler kumdansa yıkılmasına çok şaşırmamalı insan. gene de koyuyor olabilir elbet ama bu seni zırhı paslanmış bir kahraman yapar mı orasını bilemiyorum.
bir kalben şarkısına haddinden fazla kafa yoran kendime ve yazıyı buraya kadar okumakta bir beis görmeyen sizlere teşekkürü borç bilirim. öpüyorum gıdınızdan.
Arınma, arıtma kelimesi. Sadece görmek istedim, sadece duymak istedim, sadece bilmek istedim, sadece iyiliğin için.. sadece demeye gerek kılan durumlar bizi hep günahkar hissettirir. Kapatılmış kapıların aralığından ışık gibi sızma çabası. Yasak bakışlar.