biliyorum papağan renklidir mahşer, aralık durur, harita, giysiler ve ten; ilk kitapta kırksekiz, altıncıda üç; osmanlı burunlu muhabbet kuşları, anılar, diyor arka koltukta, işte anılar...
şoför dayamış dirseğini arabanın kapısına. anılar diyor arka koltukta bir adam, bugün anılar nasıl da düş değeri kazanıyor! ertelenemez artık ağustos duygusu; son pişmanlık, inanın, fazla çiçek!
ıı.
sen eteklerinden erdemler sarkan kırmızı başlıklı pis kız, dağ-taş derdinde bahçe toprağı, kulplu platin, paçalı tavuk, geldin değiştirdin bütün anılarımı.
ne tuhaf, seninle, bir bölüğünü kullanamasak bile, gerçekleştiremeyeceğimiz hiçbir özgürlük yok.
ııı.
dolmabahçe sarayı'nın altında zambak gibi hırsla açılıyor bir kuğu,