19-20.'yylarda güzelliklerinden çok, savaş vahşetiyle haşır neşir olmuş her toplum gibi türklerin de borderline ilişki yaşadığı kültür sahası, coğrafya, kavram.
Türk modernitesinde de, ister açık ister gizil olsun, komplekslerimizi görmek mümkün. Hem onlar gibi olmak istiyoruz hem onlardan nefret ediyoruz.
Hem kendimizi sefil, onları üstün görüyoruz hem de onların medeniyetinin geçici olduğunu, asıl üstünlüğün bizde olduğunu, bir gün üstünlüğümüzü geri kazanacağımızı iddia ediyoruz.
Bu batı'yla Doğu medeniyet yok olmadan, bi orta yol bir şey bulabilecek mi, göreceğiz.
Gerçi batı'yla Doğu diye bir çizgi yok bu da Batılıların uydurduğu bir şey ya, neyse öyle yazalım yine de.
samuel huntington'a göre avrupa, abd ve kanada'yı içeren blok. rusya ve latin amerika ise ucundan kıyısından batı'dan nasiplenmiştir.
"hristiyan dünyası" demek çok doğru değil aslında. çünkü etiyopya gibi bir gerçek var. daha kimse hristiyan değilken bir etiyopyalılar bir de ermeniler akın akın hristiyan oluyordu. ilk incil çevirisini yapanlar da süryaniler zaten (yunanca'dan süryanice'ye çeviri). tamam bugün arap hristiyanlar müslüman yönetimler altında yaşıyorlar orası ayrı ama etiyopya ne kadar batılı mesela?
Kendimi daha ait hissettiğim taraf eğer ki taraf varsa. Tamamen batılı olma şansım yok o rahatlıkta değilim lakin bunun sebebi bir de çevre.
Sen karınla rahat takılabilirken batıda doğudaki kadar godoş damgası yemiyorsun mesela. Bu ve bunun gibi örnekler ayırıyor.
Ha işin detayına indim mi Batı'nın köyündeki dayı sözde doğulu birinden katbekat yobaz da olabiliyor ama aynı şekilde değerlendirme yaptığında bence hala doğu yobazlıkta açık ara farkla alıyor.
