Eşitlik eş olma durumudur, fazlalık ya da eksikliğin olmamasıdır lakin eşitlik adalet değildir. Bazı insanların kendinden imkanı daha fazladır bu yüzden şartlar ne kadar eşit olsalar da diğer insanlara göre daha fazla avantajlıdır. Örnek olarak meşhur resmi bilirsiniz, maçı bir duvar ardından izleyen uzun, orta ve kısa boylu üç taraftara birer kutu verildiğinde kısa boylu olan taraftarın boyu yine de sahayı görmeye yetmez. Kısa olan taraftarın toplamda iki kutusunun olması gerekiyor. İki kutusu daha olduğunda o da stadı net görebiliyor. Netice itibariyle sadece eşitlik, adaleti sağlamaya yetmez.
toplumsal manada kullanılan eşitlik kavramını adalet kavramıyla karıştırmamak gerekir. toplumun her kesimine eşit hak ve fırsatlar verilmesi, toplumda adaletin sağlanacağının garantisi olmadığı gibi, bilakis böyle bir uygulama, toplumdaki adaletsizliğin esas nedeni haline gelebilir. misalen, bir yerel yönetici çıkıp, 'kardeşim, engelliler için de engelsizler için de herhangi bir ayrımımız yok. her konuda eşitlikten yanayız.' dediğinde, engelli kullanımına uygun düzenlenmemiş yollar, binalar, toplu taşıma araçları vs. engelliler için büyük bir adaletsizliğin öznesi olur. ya da, yine misalen bir milli eğitim bakanı çıkıp, 'öğrenim çağındaki her vatandaşımıza eşit hak ve fırsatlarla eğitim öğretim görme fırsatı veriyoruz.' dediğinde, öğrenme güçlüğü çeken öğrenciler, üstün zekalı öğrenciler ya da dezavantajlı kesimlerdeki öğrenciler için büyük bir adaletsizlik söz konusu demektir. dolayısıyla, toplumsal her türlü olay ya da durumda, gerektiğinde pozitif ayrımcılık uygulanması gerekip gerekmediği değerlendirilerek kararlar alınmalıdır. sözün özü, eşitlik, adaletle birlikte sunulabiliyorsa olumlu bir anlam ifade eder.