edip akbayram'ın 1992 yılında çıkardığı unutamadıklarım albümünde yer alan çok duygusal bir şarkı.
biraz duygusalım sözlük... bugün dönüp bir baktım da geçmişe... 2001 senesinde dinledim ilk kez bu şarkıyı. edip akbayram'ın o kasedi vardı arabamızda... sıradan tüm şarkıları ezberlemiştim içindeki... ama bu şarkı... bilmiyorum. henüz 7-8 yaşındaki bir çocuğu neden bu kadar etkilemişti ki bu şarkı? her fırsatta arabaya binip bu şarkıyı dinliyordum. sonra babam bir gün, çok sevdiysen al evimizde dinle oğlum demişti. çok sevinmiştim, odamdaki radyoda tüm albümü kaç kez dinlemişimdir, kaç kez günümüz söylemiyle karaoke yapmışımdır o yaşlarda, bilmiyorum... hani herkes der ya, biz büyüdük ve kirlendi dünya diye... hah işte, benim için dünyanın henüz kirlenmediği dönemlere denk gelir bu şarkı ile hatıram...
dedim ya, dönüp geçmişe bakıyorum da... nasıl da hızlı geçiyor zaman... ve galiba, ruhum zaten öyleydi de, bedenim de yaşlanıyor. ne zaman sakallarımda beyazlar yer etmeye başladı bilmiyorum?
şarkı mı? güzel şarkı azizim... çok güzel şarkı... hele edip akbayram'ın sesi ile...
Bazen...
Babam öldü... bir kac ay dinleyemedim.
Bir kadina bir seyler hissedip hissetmedigimde... dinleyemedim.... kendimi gormeyeyim diye...
Bir kadindan ayrildigim da dinleyemedim.... hatirlatmassin diye....
Turnusol kagidi bir kac parcadan biridir benim icin.