neolitik çağdan bu yana özellikle yağmur sularını biriktirmek için inşa edilen yer altı yapılarının genel adı.
roma döneminde sarnıçlar büyük önem kazanmış. yağmur suyunu biriktirmenin yanısıra akuadüklerle taşınan suların da depolanması için kullanılan sarnıçlar büyük su şebekelerinin anahtar noktalarını oluşturmuş.
bir doğu roma kenti olan istanbul'da da çok sayıda var bu sarnıçlardan. bizans döneminde sur içinde yüze yakın sarnıç bulunduğuna dair bilgiler var. bunların en tanınmışı bugün müze olarak gezilebilen, dan brown'un cehennem* romanında da konu edilen yerebatan sarnıcıdır*.
bunun dışında çok bilinen sarnıçlar arasında binbirdirek sarnıcı*, şerefiye sarnıcı*, çukurbostan sarnıcı*, altımermer çukurbostanı* sayılabilir. çukurbostan olarak anılan sarnıçlar açık sarnıçlardır. kentin ana su şebekesini destekleyen bu büyük sarnıçlar dışında büyük evlerin mahzenlerinde ve mahalle aralarında bulunan daha ufak boyutlu sarnıçların çoğu zamanla kent dokusu içinde kaybolup gitmiş ve günümüze ulaşmamışlardır.