yazın bittiği her yerde söylenir. böyle kırmızı kalkan görülmemiştir ölüleri örten yapraklardan başka. çünkü sahiden yaz bitmiştir, göle bakmaktan usanır insan, koru tutmaktan, yol gözlemekten; çadırlar toplanır, yaralar sarılır; durgun bir yolculuk, uzun bir şapka artık yaprakları beklemektedir.
aşk mıdır kış gelince başlayan beyaz kılıçla yürüyen aşka... bırakmaz olur kuşlarını ülkeler, yazın her yerde bittiği söylenir; yorgunluklar çoğalır silahlardan sonra; kardan mezarları görülür ıssızlığın ölü öpüşlerin koyuluğuyla... aşk kalmıştır otlarda yılı götüren, cesur savaşçıları taşıyan kışa.
her yerde yazın bittiği söylenir, çürür çiçeklere yapışan kanlar; belki uzaktan iki atlı yaklaşır, belki yakından iki yaprak kalkar; akşamın örtüsü derelerde yıkanır, gökyüzünü görünce gecenin devi çıkarıp şapkasından yıldızlar saçar, cüceler bunu bilir, gürgenler bilir, aşkın uyumadığı her yerde söylenir.