Ne oldu? Hoşça kalamadın değil mi? Sen ne kadar gidersen git gittiğin yer bana çıkar demiştim. Yollarda oyalama kendini sana benden başka son yok? Gittiğin yol kadar gelirsin bana, geri döndüğün kadar kovulursun buralardan.. ?Beni hoşça kal demek zorunda bırakma, kalamazsın!"demiştim. Aradığın her kimse, hayal ettiğin huzur her nerdeyse gidersin ama kalamazsın. Yinede hoşça kal dediğimde için rahatladı hissettim, annenin bedduasını kaldırmışsın gibi üzerinden?Yapamadın biliyorum yapamazsın da zaten. Yine benim yolumda bulduğunda anladın bensiz hoşça bile kalamadığını? k. tazeoğlu
ayrılırken kimi zaman içten zevk alınarak "oh be kurtuldum en sonunda" nidaları geçebilecekken, kimi zamanda "daha erken ama ya", "keşke hiç gitmese" gibi tam aksi düşüncelerde geçirtebilen değişik bir veda kelimesi.
merak ediyorum da, hoşça kalsın istiyor muyuz gerçekten biz geride hoşça kalmazken. insanın bencillik duygusu, "ben" güdüsü nerede başlayıp, nerede biter? fantastik bir rüyadayken, yüzüne su sıçratılmak suretiyle, ürpertilerek uyandırılıyorken, bunu sana yapanın "hoşça" kalmasını kalpten dileyebilir misin?