turgut uyar'a ait olmayan bir sözü uyar'ınmış gibi gösterdikleri ve bunu kapaklarına koydukları 2017 şubat sayılarıyla gündeme gelmiş dergi. (bkz: aslı tohumcu)'nun 2 küçük yazısı varmış bu sayıda, o yüzden aldım. yoksa muadillerine göre oldukça kötü bir dergi.
imlâya dikkat etmelerine rağmen, içeriklere dikkat etmiyorlar sanırım. bazı yazılardaki anlatımlar gerçekten berbat. nevşin mengü'nün iran anısı olarak yazdığı bir yazı var ki; sanki yanımda konuşuyor ve ben hiçbir şey anlamıyormuşum gibi okudum. muadillerinin hemen hemen hepsinde şiir ve denemeler çeşitlilik katıyordu içeriğe. bavul'da bu da yok. küçük iskender hariç şiir, şükrü erbaş hariç deneme yok. gene de bazı anıları ve küçük hikayeleri okurken gülümsedim; haklarını yiyemem.
