anlaşılır gibi değildi adamın takvim resimlerinde mayıs tutkusu bütün bir güldü sanki gidip gelen neşenin hiç yakışmadığı gözlüklü ellerine neşenin hiç yakışmadığı diyorum
bir leyleğin hüznü anılırdı ancak uzarsa aşk suları
- yavaşça akşama karışıyor. seviniyor ve karışıyor, ince gülümsemesi, gözlükleriyle. çatal bıçak sesleri ve biraz saçları dökülmüş. ak ve yakın umduğu her yer. bardaklar ve çiçekler. ve balkon... ve balkon... ağlamak özgürlükse ve kimse yoksa, umuda dönüyordu bu cesur ölüm korkusu
neşenin hiç yakışmadığı ellerinde...
- denizden yitirdiğimiz bunca yerden sonra, büyük ölümler ve kahramanlık gerilerde kalınca, hiçbir ele yakışmıyan neşenin,