japon polisi tarafından kullanımının çabuk öğrenilmesi, ucuza alınabilmesi (yanlış anlamadıysam eğer japonya'da 10 milyon polis varmış), az parça içermesi ve bu sayede bakımının daha kolay yapılması, polislerin kullandıkları silahlarda bir standart oluşturulabilmesi gibi sebeplerden ötürü tercih edilen silah türü.
başrolünde jason statham'ın yer aldığı ve guy ritchie imzalı psikolojik filmdir. id, ego ve süper egonun karakterize edildiği üzerine çok eleştiri yapılan yönetmenin sıra dışı yapımı. birkaç kere izlenip ve her defasında farklı yorumlanacak cinsten.
kolay kolay tutukluluk yapmaması (horozun iki mermi arasındaki boşluğa denk gelmesi, bozuk mermi vs haricinde tutukluluk yapmaz), bakımının kolay olması, kullanımının da kolay olması sebebiyle genelde ilk silah için önerilen tabanca türü.
Yarı otomatik tabancalar gibi bakım yaparken söküp takmanız gerekmez. tutukluluk yapsa bile namluda mermi olmayacağından kendinizi vurmanız da öyle kolay kolay olmaz (namluyu avuçlayıp ucundan namlu içine bakmak gibi bir salaklık yapmayacağınızı düşünüyorum).
tabii yarı otomatik tabanca gibi saniyede 868667 mermi atmayı beklemeyin. ama yarı otomatik tabancada da belirli bir süre harcamadan o kadar seri atışlar yapamazsınız. belirli bir tetik disiplini gerekir. kerli ferli astsubayların, subayların bile sivil kolluk güçlerinin (istihbarat vs) tabanca kullanmadaki ustalıklarına hayıflandıklarını kulağımla duymuşluğum var. "adam takır takır atıyor ya..." şeklinde hayıflanabiliyorlar.*