vırvır cırcıra takmadan az bir meseleyle, sadece o meseleyi düşünerek uğraşmak demek. Bazıları misal her gün 4 saat dünyayı kapatıp araştırma yapmayı, spor yapmayı, evi toplamayı buna dahil ediyor. bazısı da bu saatlerle değil, günlerle yapıldığında monk mode olur diyor.
keşiş gibi nasıl yaşanır diye bir kitap okumuştum. Bu amaçla yazılmamış, sonunda da günümüzde keşiş gibi yaşanamayacağı kararını veren güzel bir pop kitaptı. çıkarttığım tek kesin ders, monk mode için anlamlı- anlamsız bir rutin gerektiğiydi. yoksa manastır çekilecek ızdırap değil.
bekar katoliklere en uygun yaşam şeklidir bu. zira kadın peşinde koşmak bize pek uygun düşmüyor.
tabii ki ev-iş-kilise üçgeni çok fazla sosyallik getirmez. o sebeple hobiler de önemli. ama ne bileyim manita bulmak için gece kulübüne gideyim, bara gideyim falan bize ters biraz.
diğer bir nokta da bizim inancımızda yaşamın merkezine allah'ı almak var. diğer şeyler biraz opsiyonel kalıyor. yani tamam ben de üzülmüyor değilim beni seven bir kadın çıkmadığı için ama bu üzüntünün bana bir faydası yok. yine de hepimiz insanız neticede.