1. günlerin başlangıcına dair'i takip eden silmarillion bölümü. bu bölümde cücelerin ve entlerin yaratılışından bahsedilir.

    aule valar'dan gizli olarak cücelerin yedi atasını yaratır. aule valar'ın bu yaratımı kınamalarından korktuğu için gizli hareket etmek istemişse de iluvatar'ın her şeyden haberi olmuştur. iluvatar aule'ye kızmış, haddi olmayan bir işe kalkıştığını söylemiştir. zaten yaratılan cüceler bir iradeye de sahip olamamıştır, aule onların hareket ettiğini düşündüğünde hareket eder, yemelerini düşündüğünde yer, düşünce başka bir yere çevrildiğinde hiçbir şey yapamaz bir nitelikte olmuşlardır. bunları da dile getiren iluvatar, ''ne yapmaya çalışıyorsun?'' diye kızmıştır. aule de kötü niyeti olmadığını izah etmek istemiş, arda'nın yeterince büyük olduğunu, arda'yı sevdiği için bunları yarattığını, her şeyi iluvatar'a sunduğunu anlatmış ve eline aldığı bir tokmakla cüceleri öldürebileceğini söylemiştir. gözünden akan bir damla yaş ile tokmağı cücelerin tepesine indirecekken cüceler korkmuş, elleriyle kendilerini korumaya çalışmış ve iluvatar'dan yardım istemişlerdir: yani o an iradeye kavuşmuşlardır. iluvatar, onlara irade vermiş, aule'nin affını kabul etmiş, cüceleri aule'nin yarattığı biçimiyle kabul etmiştir ancak ilkdoğanlar gelene kadar uyumalarına karar vermiştir: ''fakat zamanı geldiğinde uyandıracağım onları ve onlar senin çocukların gibi olacaklar ve sık sık husumet doğacak seninkiler ve benimkiler arasında, kabullenişimin çocuklarıyla ve seçimlerimin çocuklarıyla.''

    yavanna ile konuştuğunda aule, yavanna'nın gönlüne de bir üzüntü çöktü. ''senin yarattığın çocuklar benim yarattığım şeylere çok az sevgi duyacaklar ve onlara zarar verecekler.'' dedi, aule, ''aynısını iluvatar'ın çocukları da yapacak'' deyince yavanna manwe'ye gitti ve taleplerini sundu. ağaçların gönlünde yerinin ayrı olduğunu, kendini savunamadıklarını, boy atmalarının bir ömür, devrilmelerinin bir an olmasını gönlünün kaldıramadığını anlatmıştır. manwe'ye ağaçlara ainur'un müziğinde de atıf yapıldığını anlatmıştır. manwe iluvatar ile konuştuktan sonra yavanna'ya talebin kabul edildiğini bildirmiştir: ''çocukların uyanışıyla birlikte yavanna'nın fikri de uyanacak ve kudretiyle uzaklardaki ruhları çağıracak. bu ruhlar kelvarların ve olvarların arasına karışacaklar ve bazısı oracıkta yerleşecek ve saygı görecekler ve korkulacak onların adaletli öfkesinden. bir vakit gidecek bu böyle; ilkdoğanlar onların kudretinin himayesinde olduğu ve ikincidoğanlar daha erişkinliğe varmadıkları müddetçe.'' böylelikle, entler, ağaçların çobanları da yaratılışa dahil oldu.
    0kitap bölümü