müthiş görselliğiyle ve will smith'in one man showuyla akılda kalan, gene de post apokaliptik filmler içinde biraz fazla canlı duran atmosferi nedeniyle tadını damağın az gerisinde bırakan bir film.
tek kalmışlığın dehşetini değil, umudu hatırlatan akışı, bana kalırsa i am legend'İ biraz ortada bırakıyor. örneğin 28 days later , tek başına kalan bir insanın içinde bulunduğu dehşeti ilk 15 dakikasında iliklerinize kadar işletirken, i am legend'de biraz da will smith'in pozitif aurası nedeniyle içinizde hep bir umut besliyorsunuz.
türü seveni üzmeyecek, ancak konudan mütevellit karamsar bir atmosfer sunmamasından dolayı ağızda garip bir tat bırakan i am legend'in ardından 1 doz the road atılmasını salık veririm.