çevrenizde sigara içenler olunca yapması daha da zor olan eylem.
evde içmiyorum hiç, paket de almıyorum. ama lanet olasıca sigara tekliflerini de reddedemiyorum. böyle olunca da arada sırada "lan bir paket mi alsam..." diye düşünüyorum. en sonunda bu düşünceler beni arada bir paket almaya yönlendiriyor.
insanın kendisine yapabileceği en büyük iyiliklerden biridir.
genelde kullanıcılarda bilişsel uyumsuzluk gözlenir ki son derece normal bir durumdur.
ben de hayatımın kayda değer bir bölümünde bu arkadaşla bir birliktelik yaşadım.
başlama dönemim lise 2 zamanlarıma denk gelir. kesinlikle arkadaş özentisiydim. ve eminim ki özentisi olduğum arkadaş da, arkadaş özentisiydi.
kimdi lan bu ilk arkadaş? biri çıkmış ilk sigarasını tüttürmüş, pek sevmiş, sonra bir ordu karaktersizi peşinden sürüklemiş. kimsin sen?
neyse;
öğlen yemeğinden önce sigara içemezdim. saat en az 15 olacak.
ayakta içemem, yok bilmem neyle içemem, zaten gıcığın tekiydim ona karşı.
yıllar geçti. sayıca nasıl desem 3 ile 10 arasında değişen oranlarda içiyordum.
elbette bir arkadaş özentisi olarak arkadaşlarla buluşunca daha çok içiyordum sanırım. kim kimi etkiliyordu anam?
zaman geçtikçe berbat, geleceği belirsiz bir ilişkinin içinde gibi hissetmeye başladım kendimi.
ipsiz sapsız biriyle beraberim, bana zarar veriyor, bir yere de varmıyor, ayrılamıyoruz ama ciddileşmiyoruz da...böyle özgürlük yiyen, tutsak eden, özleyip bol bol birlikte olmalı, sabah iyice nefret etmeli falan tam bir rezil ilişki.
bundan 7-8 yıl önce (tam hatırlamıyorum) doğum günüme bir hafta falan kalmıştı, bir arkadaşım dedi ki ne yapacaksın kendine, nasıl yani dedim, e işte insan biraz da kendini şımartmalı, kendine hediye vermeli dedi.
bebişim haklısın dedim, ben yeni yaşımda ve sonrasında kendime sigarasız bir hayat hediye edeceğim.
yok be saçmalama bırakamazsın dedi.
bunu da hep merak ettim ama sormadım niyeyse.
bizim dilimizde azimle sıçan betonu deler gibi yaratıcısını çok merak ettiren, mecazın en uç noktalarda bir örneği var.
e ben karar vermişim, gerisi nedir?
pazartesi diyete başlamak, yeni yılın ilk günü spora başlamak gibi fikirlere gıcık olduğumdan, doğum günümü beklemeyip ertesi sabah bıraktım.
zor olmadı, ama kolay da değildi.
keyifli miydi içmek, lan elbette, adı keyif verici maddeler listesinde, daha ne olsun.
ama 3 dakikalık keyif çok daha keyifsiz uzun zamanlara gebeydi, bunu istemedim.
velhasıl kelam o gün bugündür içmiyorum, bu başlığa yazan diğer arkadaşlar ne yaptı merak ediyorum.
ama sizlere bıraktıktan sonra özellikle fark ettiğim, biliyordum ama bu kadar olduğunu asla hayal edemezdim diyeceğim bir şey var;
içince çok ama çok kötü kokuyorsunuz. öyle böyle değil.
mis gibi yarınlara hep beraber,
haydi çocuklar aşı'ya gibi bitti ama olsun o kadar.
Geçen sabah uyandım, dedim “tamam ! Bitti bu iş.” 37 saat içmedim (evet saydım) her saatinde kıvrandım şaka değil. Gecd uykumdan uyanıp sigaraya yöneldim çünkü rutinim böyleydi. Sonra yaktım bir tane üfff nasıl mayıştırdı beni anlatamam cidden. Sonra kendime ufaktan kızdım, sonra tamam sorun değil dedim ve saatlerdir tekrar direniyorum.
Tanım: sigara bağımlılığından kurtulmak.
Devam ediyorum şimdi şöyle; saatlerce içmemek için direndim/direniyorum ! Ben normalde ota boka sigara yakan insanım cidden. Şimdi tekrar 8-9 saattir içmedim yine kendimi frenliyorum.
Her koşulda aklıma geliyor inanın. Kahve içiyorum ahh sigara, su içiyorum sigara ! Cidden. Rutinleyip en son raddeme gelince yakmaya karar verdim, umarım süreyi uzatır ya da en azından içtiğimi azaltırım.
sigara bırakılmaz, sigaraya ara verilir geyiği aslında doğrudur. dil felsefesine girmezsek sigara bağımlılığından kurtulmak için beyninize elektrik yemeniz gerekir. sigaraya bir kere bağımlı olduğunuzda ölene kadar bağımlısınızdır. ölülerle konuşabilseydim bu bağımlılığın mezarda bile devam ettiğini iddia ederdim. sıkıldım bu girdiye devam etmeyeceğim. beğenmedim yazdığımı.
6 yıl boyunca günde 2 paket camel içtikten sonra, 6 yıldan biraz fazla zaman önce başardığım eylem. işin benim açımdan en şaşırtıcı yanı, sigarayı bırakmanın beklediğimden çok daha kolay olmasıydı. bana sorarsanız, kilo vermek daha zor.
şunu da belirtmeliyim, gerçek bir tiryakiydim. sigarayı bıraktıktan sonra kendi zulalarımı patlatıp durdum. bütün çantalarımdan, iş yerindeki çekmecemden, evin garip garip yerlerinden, bavulumdan üçer beşer sigaralar, çakmaklar çıktı. zaten içtiğim süreçte bir kere bile sigaramın bittiğini, yanımda sigara olmadan belli bir süre geçirmek zorunda kaldığımı hatırlamam. bu nedenle ilk önerim, sigara bırakmaya niyetliyseniz dip köşe arayın, elinizdeki bütün sigaralardan kurtulun.
sigara bırakmadan önce kahveden ve içkiden keyif alamayacağımı düşünüyordum. kısa süreli başarısız sigara bırakma teşebbüslerimde, kahveyi ve içkiyi de sigarayla beraber bırakmıştım. başarılı olduğum sigara bırakmamda ise tam tersini yaptım ve çok faydasını gördüm.
sigara bağımlılıktır. aynı zamanda da alışkanlıktır. kahvenin içkinin yanında, mola verdiğinizde, yemeklerden sonra sigara içmeye alışırsınız. içmediğinizde boşluk hissi oluşur. bu hissi aşmanın en iyi yolu sigarayla beraber yaptığınız şeyleri yapmaya devam etmektir. zamanla biranın sigarasız da çok lezzetli olduğunu, kahvenin sigarasız da nefis koktuğunu fark edersiniz. bu nedenle, sigarasız çay, kahve, içki içmeye çalışın. 2-3 hafta içinde yanında sigarayı aramaz olacaksınız. bende böyle oldu en azından.
sigarayı bıraktığımda vücudum, oh be zehir gelmiyor, o zaman bir bahar temizliği yapayım demiş, balgam problemi baş göstermişti. bir hafta kadar devam edecek bu süreci daha rahat atlatmanız için balgam söktürücü bir şurup kullanmanızı öneriyorum. çeşitli bitki çayları da içmiştim, iyi gelmişti.
ilk 2-3 hafta, vücuttaki nikotin seviyesinin düşmesi nedeniyle fiziksel yoksunluk yaşayacaksınız. bu süreçte semptomları en hafif şekilde atlatmak için kendinize ilgi çekici bir meşgale bulun. ben deli gibi sitcomlara vermiştim kendimi.
sigara bırakma işini içselleştirene kadar sigara içilen ortamlardan kaçının.
çok stresli, gergin bir döneminizde bırakmaya çalışmayın. nispeten rahat bir zaman dilimini bekleyin; ancak çok da ertelemeyin.
açık havada zaman geçirin, çok yormayan sporlar yapın. hem vakit geçecek, hem vücudunuz yorulduğu için daha uzun süre uyuyarak canınızın sigara çektiği zamanı kısaltacak, hem de nikotinin vücudunuzdan daha hızlı uzaklaşmasını sağlayarak fiziksel bağımlılığınızı daha kısa sürede atlatacaksınız.
partneriniz de sigara içiyorsa, bırakmayı beraberce deneyebilirsiniz, daha etkili olacağını sanıyorum, ama bu konuda deneyimim yok. yine bunun bir bağımlılık olduğunu kabul edip profesyonel yardım almayı da düşünebilirsiniz, ancak ben almadım.
"bırakalı yıllar oldu, hala rüyalarımda sigara içtiğimi görüyorum, sigarayı çok özlüyorum" diyenler sigaraya psikolojik bağımlılıklarını aşamamış kişiler. ve onlar için çok üzgünüm; çünkü ne kadar zor olabileceğini tahmin ediyorum. ancak işin bu boyutuyla ilgili tavsiye veremeyeceğim; çünkü ben 3-4 hafta kadar süren fiziksel bağımlılığı atlatma kısmından sonra sigara krizleri yaşamadım. bu açıdan gerçekten çok şanslıyım. ancak kendinize birkaç hafta içinde aslında fiziksel olarak sigaraya ihtiyaç duymadığınızı telkin ederseniz, psikolojik bağımlılığınızı aşmanıza da olumlu etki yapacağına inanıyorum. sigarayı bırakmak isteyen herkese kolaylıklar dilerim.
Bir insanın kendine yapabileceği en büyük iyiliklerden biridir. Zordur ama başarınca kendinle duyduğun gurura değer. 2018 martta köpeğimi böyle kokutmaya ve zehirlemeye hakkım yok diye bıraktım ve tahmin edemeyeceğiniz kadar mutluyum.
2018 yılının 18 Ekim günü bir gece önce sigaram bitmişti.o gün sabahtan öğlene kadar almadım ve işe gittim (16-24 vardiyası). bırakmayı bir kez daha denesem diye aklımdan geçirdim. fakat saat yaklaşık akşam beş gibi sinirden kendimden geçiyorum. "lan iyisi mi kimseyle dalaşmadan bir paket alayım" dedim. anam bakkala bir geldim kapalı. iş gereği devamlı sahada çalışıyorum, büro köy yerinde. yarım saat volta attım. tekrar geldim yine kapalı. delireceğim. en iyisi vardiya noktalarını gezeyim diye arabaya atladım. gezdikçe aklımdan çıkmış. gece oldu. "iyi dayandım ha!" dedim. bir daha içmedim. ilk 15 gün baya sert git geller yaşadım. zamanla sert isteklerin süresi yerini anlık hatırlamalara bıraktı. dile kolay 23 sene yemek yemişim yakmışım, kahve içmişim yakmışım, bira içmişim yakmışım, filmin en heyecanlı yerinde geriye sarıp yakmışım. servise binmeden ve inince yakmışım. hareket otomatiğe bağlamış. sigarayı bırakması, alışkanlıkları bırakmaktan daha kolay. on ay geçti hala bir an "bi tane yaksana" diye kendisini hatırlatır namussuz. ama artık içmeyi kendinize yediremeyeceğiniz yere gelmişsinizdir.
ha sigarayı bırakınca şu kadar para cebimde kalır diyorsan işte o güzel bir masal. yine paran kalmaz, kilo alırsın, ağzında bi türlü bitmeyen yaralar çıkar vs. ama yine de içmemek güzeldir. kendinizle ne kadar gurur duysanız azdır. büyük bir savaş kazandınız çünkü.
bu konudaki ilk girdiyi ekşisözlüğe 16 yıl önce yazmıştım. kıymetli kulzos; sonunda bıraktım sigarayı. sigarayla ilgili refleksler, hatıralar silindi gitti. aşağı yukarı 9 yıl önce, "şu sigara son sigaram olacak" dedikten sonra o son sigarayı içmedim. ve bırakmış oldum. bu kadar basit şekilde bitmesine halen şaşırırım. şimdi düşününce; son sigaramı nerde, ne zaman, nasıl içtiğimi hatırlamıyor olmak hala acayip geliyor ama hakikaten hatırlamıyorum. belki de bu yüzden bu kadar acısız ve temiz biçimde bırakabildim. sigara bırakma dönemimle ilgili olarak kafamda iki tane imge var. ilki, allen carr'ın yöntemine ilişki youtube'da izlediğim videodaki, sigara bağımlısının vücudundaki nikotin isteyen canavarcık. ikincisi de o dönem bir şekilde kafamda uyanan bir görüntü: sigara yüzünden, ileride dünyaya gelecek çocuğumu kollarıma aldıktan hemen sonra, korumasız yavrumu bu dünyada yalnız bırakıp öleceğim. bu son fikir neden ve nasıl oluştu hiç bilmiyorum. ölüm korkum yoktur; o dönemde evli değildim; çocuk fikri hiçbir şekilde kafamda yoktu. ama bu fikir bir şekilde oluştu ve de pek güzel oldu.
bence, vakti zamanında sigarayı bırakmak için yaptığım olumlu her şey bir araya gelerek, son denememi başarıya ulaştırdı. sigarayı bırakmayı sen de denemelisin kıymetli okuyucu. evet uğraştırıyor, evet yorucu bir süreç, evet birçok kez denemek gerekebiliyor ama eninde sonunda oluyor be.
arada bir dolaylı olarak yokluyor tabi. keşke sigaraya çok erken başlamasaydım da şimdi de püfür püfür içebilseydim dediğim zamanlar oluyor. yılmamak lazım sevgili okuyucu. hayat her daim bir mücadele. şu anda sigaranın bana hatırlattığı tek şey pis kokan eller.
bu alışkanlığa sahip olanlar mutlaka bırakmalıdır. hem sağlığa hem cebe zarar. hem ekonomiye zarar. sigaralar hep ithal bildiğim kadarıyla.
sigarayı bırakmak için yapılabilecek şeyler:
sigara hissi veren sigara bırakma spreyleri
sigara isteği geldiğinde meyve suyu vb. içmek
yürüyüş yapmak.
sigarayı cepte taşımamak.
normalde hep sigara aldığınız bir büfe vb. varsa orayla konuşup "ben bir gün sigara istersem bana satma, beni ikna etmeye çalış" şeklinde konuşmak.
ben hiç sigara içmedim veya içmeyi bırakmadım. ama bir yerlerden bir şekilde okuduğum duyduğum yöntemler bunlar.
yüzlerce yöntemi vardır. bende işe yarayanları anlatayım
1- saatlik pencerelerde içmek:
eğer tablo, veri, plan seviyorsanız, rakipsizdir. "saatten bir tane" diye başlarsınız. bu, aklınıza her estiğinde üstünkörü sigara yakmanızı engeller. (bu meselenin önemini ikinci maddede açacağım). her gün, bu pencereyi büyütürsünüz. 15 dakikalık aralıklarla artırın (ilk gün saatte bir, ikincide 1 saat 15 dakikada bir, üçüncüde 1.5 saatte bir vs.) sonunda günde bir sigaraya düşersiniz.
dezavantajı, gününü bir excel tablosuyla, saatle geçirmek. haftalık planın önünde olacak, ona bakarak takılacaksın. ofis işi yapana kolay. artık gün boyu telefona baktığımız için çok daha kolay. (bkz: zaman yönetimi)
ha önemli nokta, bir pencere kaçırılırsa, onu gitti kabul edip içmemek. 10'da sigara içemediysen, 11'de 2 tane içmeyeceksin. 11 penceresinin hakkı hala bir sigara.
2- üzerine düşünerek, özene özene sigara içmek:
yeni yöntemlerin çoğu bu ilkeyi bir şekilde kullanıyor. amaç otomatikleşmekten çıkarmak, zen meditasyonu gibi içmek. kül tablan tertemiz olacak. sigara arası veriyorsan telefon, muhabbet keseceksin. paketten çıkartırken elinle tartacak, dokusunu hissedeceksin. çakmağın, kibritin alevine bakacaksın, o ilk yanma hışırtısını duymaya, hazmetmeye çalışacaksın. işin gücün sigara olacak. bu, sigara içmeyi otomatik, iş, laf arasında yapılan bir eylemden çıkarıp, alışkanlıklar evreninden aklın evrenine taşıyacak. doygunluk, tatmin artar, sayı azalır.
dezavantajı, her zaman bu izolasyonu, dürtülmeme ortamını bulmanın zorluğu. ancak bir müptela nasıl her koşulda bağımlı olduğu maddeyi buluyorsa, onun tüketim koşullarını da yaratmayı başarır.
bu yöntemi yeme bağımlılığı için de kullanabilirsiniz. kilo problemi olanların bir numaralı sorunu binge eating denilen tıkınma ve arada atıştırmaktır. yemeği de törenselleştirirseniz bağımlılık olmaktan çıkar.
3- her paketten içmemek, geri dönmemek:
sigarayı yanına almadığında başka paketten otlanmayacak, eve geri dönmeyeceksin. evde sigaranın seni beklediğini bilecek, dönene kadar, işin kapandığını kabul edeceksin.
dezavantajı fazla irade istemesi. ama oruç gibi, sonra içeceğini bilmek iradeyi güçlendirecektir.
4- sigarayı bıraktığını ilan etmemek:
beyin plan yaptığında "gerçekleşti" hissi duyar ve rahatlar. "pazartesi diyete başlıyorum" yalanının zararı ve işlemezliği buradadır. başarınızı -kendinize ve başkasına- anlatmak istiyorsanız, "dün 6 tane içmiştim, bugün dört, 1 paketten nerelere geldim" gibi, yaptığınız, başardığınız şeyleri anlatın.
bir de "yaw öyle bırakılır mı keseceksin bitecek" diye gazınızı söndürmeye çalışanlara aldırmayın. iradeniz zayıfladığında bahane olurlar. insan, alışkanlık tipi farklıdır, sizi sizden iyi tanıyamazlar. zaten sorunlara tek cümlelik kestirme yanıtlar verenleri hayatın hiçbir alanında fazla önemsemeyin. tersine, bıraktığınızda haksız çıktıklarını söylemenin hazzını motivasyon yapın.
son olarak, saptığınzda "sıçtı artık" diye koyvermeyin. neden sıçtığını, bundan sonra nasıl engelleyeceğinizi düşünüp kaldığınız yerden devam edin.
alışkanlığımı kırmamda işe yaramış yöntemler bunlardır. hayrını gören başka arkadaşlar da tanıyorum. umarım birilerine yardımcı olur.
Hiç aklımda yokken geçirdiğim adenoidektomi operasyonu sonrası bir nevi mecbur kaldığım durum. Boğazım ve boynum o kadar çok ağrıyorki sigaranın aklıma gelip geri gitmesi birkaç saniye sürüyor sadece. Sigarayı bırakma sürecini tam anlamıyla ağrılı ve sancılı olarak yaşıyorum gerçekten.
Edit: operasyondan sonraki gün inat edip bir iki tane içmeye çalıştığım için dünü geceye kadar saymazsak 25 saattir falan sigara içmiyorum. İlk kez bu kadar uzun süre sigarasız dayandım.
Edit 23.03.2020: operasyon sonrası bıraktığım için böyle deli gibi yemeklere falan saldırıp kilo alma durumları yaşamıyorum şu anda. 63 saat civarı olmuş sanırım alıştım, yıllardır pek de gereği olmayan bir şeye bu kadar değer vermişim. Hiç bırakamayacağımı düşünürdüm şimdi aklıma gelince aa içiyordum lan di mi diyorum. Krizlere falan da girmedim belki bu sancılı dönemden dolayıdır bilemiyorum ya da gerçekten kafamda bitirmişim ben bu işi^^
ben de herkes gibi üniversiteye başlamayla birlikte bir sigara ve tütün ürünleri sevdasına tutulmuştum bir ara. sadece sarma sigarayı denemedim diyebilirim. çünkü ona gelene kadar tütün ile arama mesafe koymuştum. haliyle bir süredir bünyeme tütün ürünü girmemekte.
bünyem artık nasıl bir set çektiyse tütüne karşı, yanımda birileri sigara içince midem bulanıyor artık. kusasım geliyor ama çevredekilere saygıdan kusamıyorum.
bu durum son sigara zamlarıyla birlikte herkesin tuhaf tuhaf sigaralara yönelmesiyle ilgili de olabilir belki ama bünyem artık kabul etmiyor sigara dumanını.
bırakalı ortalama 8 ay oldu. soru şu : bir kişi neden siğara içer . muhtemel asıl cevap: saplantı. bir şeyi bırakmak kelimesi, bu sigara olabilir ya da herhangi bir şey . kola, şeker, domates çorbası gibi. bırakmak kelimesinin kullanılması bile saplantı oluşturduğu için mümkünlük oluşturmayacak olan eylemdir kanımca. iç ya da içme. omuzları düşürmek gerekir
20 sene öncesi, okula başlamış kardeşimi önlüğüyle gören babam sevmek için kucağına aldığında, veledin -çok pis sigara kokuyorsun baba- deyip kaçmasıyla yarattığı travma adama sigarayı bıraktırmıştır.
irademi kullanamadığım bu konuda böyle bir travmayı beklemekteyim.
14 kasım 2016'da gerçekleştirdiğim durumdur. daha önce de 2 defa bırakma girişimin oldu ama en fazla 1 hafta dayanabilmiştim. artık nefesi götümden almaya başlayınca 171'iaradım ve yardımcı olamalarını istedim. 171'i aradığımda ilk önce beni sigara bırakma kararını aldığım için tebrik eden bir bant kaydı dinledim ondan sonra beni sesi ve diksiyonu düzgün bir hanımefendiye yönlendirdiler. bu hanımefendi bana kısa kısa sorular sorarak ne derece de bağımlı olduğumu tespit etti ve sigarayı kendi irademle mi yoksa hekim yardımı ile mi bırakmamı istediğimi sordu, bende doğal olarak hekim yardımı ile bırakmak istediğimi söyledim ve beni en yakın sigara bırakma merkezine yönlendirdiler.
sigara bırakma merkezine ilk girdiğimde içeride benden başka kimse yoktu dedim herhalde sigarayı bırakmaya bir niyetli benim, öyle ki doktorlar bir oda da doluşmuş sohbet ediyorlardı :) orada görevli olan memurdan barkodumu aldıktan sonra bana bir form verdi onu doldurduktan sonra hekimlerin yanına gitmemi istedi. formu doldurup hekimlerin arasına daldıkdan sonra hepsi beni tebrik ettiler. (4 tane hekim vardı.) hekimlerin birisi ne" kadar çok gelen var, böyle giderse ben sigaraya başlayacağım artık" dedi. kısa bir mavi ekran verdikden sonra mesai saatinin bitmesine yakın gittiğim aklıma geldi ve neden burasının bu kadar boş olduğu kafama dank etti.
hekimler, ciğerlerimdeki karbonmonoksit miktarını ölçütler, ilk-orta derecede bağımlı olduğumu söylediler. bana sigara içme krizleri geldiğinde neler yapmam gerektiğini anlattıktan sonra reçeteme "champix" isimli ilacı yazdı ve beraber sigara bırakma günü kararlaştırdık. 4 kasımda gitmiştim 10 gün boyunca sigara ve ilacı beraber kullanmam ondan sonra bırakmam konusunda hemfikir olduk. sigara bırakma günüm gelene kadar ilacında etkisi ile sigaraya karşı ilgim beklediğimden fazla azaldı. günde bir paket murattı rosso gömen ben, son gün de bir tane ancak içebildim. ve nitekim o büyük gün geldiğinde şıp diye zorlanmadan bıraktım. ilgilenenlere duyrulur, sağlık bakanlığı bu ilaçları ücretsiz dağıtıyor(du) artık paralı olmuş diyorlar ve herhangi bir eczaneden alamıyorsunuz tabiki de hekiminiz nerden temin etmeniz gerektiği konusunda yardımcı olur.
sayın sözlük sakinleri, sigara bırakmamdan itibaren ciğerlerimden nefes almaya tekrar başlamış ve iştahım çok fazla artmıştı. 9 kilo aldım sigaraya verdiğim parayı abur cubura ya da fındık fıstığa vermeye başlamıştım.ilacın ise çok fazla yan etkisini yaşamıştım bunlar ; uykusuzluk, sinirlilik, başağrısı ve huzursuzluk. ( huzursuzluğun kaynağının ilaç mı yoksa psikolojik olarak başka bir şeyin mi yol açtığı hala kesin değil.) bu şikayetlerim çok uzun sürdüğü ve kesilmediği için ilacı değiştirdik ve "zyban" isimli başka bir ilaç kullandım. Bu ilacında farkı hafiften antidepresan olması. Fakat sonuç değişmedi. Yan etkiler daha da artmıştı.
son olarak sigarayı bıraktığınızı herkese söyleyin ve ilaçların yan etkilerinden bahsedin bu konularda biraz daha fazla duyarlı olmaya çalışsınlar yoksa istenmeyen şeyler yaşanabilir. Sigarayı bırakmak huzursuzluk ve sinir yapabilir, Bunun sonucunda saçma tartışmalar yaşabilirsiniz.
Sonuç ; 9 ay sonra geri başladım sigara içmeye. Bu ise bambaşka bir konu.
hayatımda hiç sigara içmemiş olsam da, bir şeker bağımlısı olarak bağımlılığın nasıl bir illet olduğunu bilirim. çok çok zor bir eylemdir ama eğer 1-2 gün içmemeyi başarırsanız özgüveniniz artacaktır ve gözünüz açılacaktır. siz sigarayı değil sigara sizi yönetiyor. şu hayatta hiçbir katkısı yok size aksine deli gibi zararı var. (bkz: kafada bitirmek)
tanım: dünyanın en çok abartılan eylemlerinden bir tanesi.
istek ve karalılık ile çok rahat bırakabileceğiniz eylemdir.
1 ay 6 gün oldu. bırakma gazını allen carr'ın kitabından aldım, kitap bitince son darbe ise hiçbir zaman içmemi istemeyen, çok sevdiğim bir arkadaşımla FaceTime yaparken söndürüp atmam oldu, son dumanım onunla olsun daha anlamlı olur diye yaptım. (böyle ufak detaylar bozmak istemeyeceğiniz ve o ana özel olan şeylerdir, bir daha ilk seferki tadı vermeyecektir)
kitabı tavsiye ederim güzel bir anlatımla kaliteli şekilde soğutuyor.