Bir kişiye, gruba bir şey söylemek istemek, ancak söylemek istenilen şeyi açıkça belirtmek yerine başka şekillerde ifade etmeye çalışmak. Pasif agresif kişiliğe sahip olanlar daha çok gerçekleştirir.
Bana göre tiksindirici bir eylemdir. Laf sokmak, bir ilişkinin en çirkin aşamasına gelindiğini ve o ilişkiden hala temiz bir biçimde ayrılmak fırsatı dururken o çirkefin içinde debelenmenin tercih edildiğini gösterir. Karşıdakine diyecek bir şeyiniz, aşamadığınız bir husumetiniz var belli ki, konuşsanız belki çözülecek ya da konuşmayı tercih etmiyorsanız bırakılıp gidilecek, ama yok illa o husumeti belirteyim, ama sorumluluğunu da almayayım, kendisi çözsüncülük bu... yapışkanca bir tutum.
hayatımıza yirmi yıllık akp iktidarıyla birlikte girdiğini düşünüyorum bu tabirin. öncesinde kendim kullanmadığım gibi kullanana da pek rastlamış değilim. çirkin bir şey. eylem çirkin olduğu gibi eylemi tanımlayan söz öbeği de çirkin. beni çekemiyorlar, çekemeyen anten taksınlar, laf sokmalar, bunlar avamın dili. yirmi yıldır yaşadığımız çürüme ve kokuşmanın dile yansımaları. insanlar çevrelerindeki her bir kişiyi potansiyel düşman olarak görüyor. ona göre sinsice tavır alıyor. hem bundan besleniyorlar hem de bu kafa tüm enerjilerini tüketiyor. başkasının ne yaşadığına aklını takmaktan kimse kendi hayatını yaşayamıyor.
laf sokmak o kadar yaygın bir davranış haline gelmiş ve hayatımıza öyle sinsice sızmış ki laf soktuğunu düşündüğünüz birini doğrudan muhatap almayıp laf sokmak için başlık açıp girdi yazarak laf sokuyoruz. bunu kimseye laf sokmak için yazmadım. bu çirkin terimin işaret ettiği iletişim biçiminin hepimizin hayatını nasıl da işgal etmiş olduğunu vurgulamak için yazdım. şimdi yavaşça o soktuğumuz lafları çıkarıyoruz ve yere bırakıyoruz. sakin.