hikaye anlatımı biraz daha karikatürize edildiği için ilk filme göre daha az seviliyor. baya gevşek bir berber olan adnan'ın (şahin ırmak) hayat ayrıntılarından oluşması da, filmin komiklik dozunu kısa skeçlerden ayırarak düzenli bir hale getirmiş. ırmak'ın sahne süresi, ilk filmdeki ana anlatıcı erkan kolçak köstendil'den oldukça fazla ve yer yer göz yoruyor. yani, ilk filme göre kimin başrol, kimin yan hikayeler üzerinden bir yere varamayacağını apaçık görüyorsunuz. ilk filmde bu yoktu ve taksici fikret'in üfürdüğü hikayelerin fikret'i de etkileyebileceğini düşünüyordunuz. böylece bir bütünlük oluyor ama fikret'in anlattığı skeçlerin de bir yere bağlanmaması sizi rahatsız etmiyordu. burada berber adnan, sanki bir yere bağlanacakmış gibi anlattığı hikayelerle ana hikayeyi bölüyor gibi hissettim ben. altuniğne'nin yazdığı karikatürvari karakterler de gerçeklikten koptukça (ya ne olacağını bekliyorsak artık!), ana hikaye de gerçekliğini yitiriyor, adnan da diğer skeçlerden biri gibi durmaya başlıyor bir köşede. filmdeki en sevmediğim ayrıntı bu olsa gerek. geri kalan yönlerinden, en az ilk film kadar keyif aldığımı söyleyebilirim.
şebnem bozoklu'nun ilk filmdeki nefis "kafayı yeme" sahnelerinin üzerine çıkması ve canlandırdığı "plaza çalışanı merve" karakterinin hayallerini gerçekleştirmek için attığı ilk adımın faciaya dönüşmesini ankara ve istanbul'da benzer işlerde çalışanlar kahkahalarla ya da nefret dolu gözlerle izleyecektir bence. onur buldu ve berna koraltürk'ün "saykodelik köyde bir düğün" olarak özetlenebilecek "maşrumiye" skeci, bence biraz uzun tutulmuş. 10-15 dakika daha kısaltılabilseydi, komikliği daha vurucu olabilirdi. cem gelinoğlu'nun oyunculuğundan nefret ettiğim için fikir belirtmeyeyim hiç. "küçük bir ofisteki işten kovulmama mücadelesi" absürtlük dozunda yetersiz kalmış. bunun nedenini doğrudan gelinoğlu'na da bağlayabilirim.
ilk film kadar başarılı olmasa da, izlenebilecek bir komedi filmi olarak yok artık 2, ilk filme göre yarı yarıya daha az bir gişe başarısı gösterebilmiş (kaynak: imdb). ilk filmin neredeyse bütün skeçleri öyle ya da böyle geçer not alabilirken, bu filmde bundan bahsetmek mümkün değil. belki de oyuncu seçimlerindeki hatalar, absürtlük içinde yüzen narin gerçekliği zedelemiş olabilir, bilmiyorum. bence ilk filmden sonra "özyurtlu üzülmesin diye" bunu da izleyin. çok büyük bir zaman kaybınız olmaz. belki siz de ilk film kadar seversiniz bunu, kim bilir.