2020'de iki haftada bir açıklanan şeydi. Dolar durmuyor, pandemi sıkıştırıyor, yolsuzluklar bitmiyor, her hafta bir kadın ve hayvan cinayeti işleniyor, sınırlardan oluk oluk akan mülteci haberleriyle darbe üzerine darbe yiyorduk.
Ondan sonra gazımızı almak için müjde günleri ilan ediliyordu. tinimizden alınan gaz Karadeniz'den fışkırıyor, dolar 8 lirada frenleniyor, yerli araba seneye seri üretime geçiyor, pandemiyle mücadelede avrupa'ya tokat üzerine tokat atıyorduk.
Her zamanki gibi aklımızla dalga geçiliyordu, istifa bekleyenler aslında çok yanılıyordu.
Böyle günlerde yaktık çoğumuz balatayı, böyle günlerde yıkıldı tüm ezberlerimiz, böyle günlerde anladık neyin ne olduğunu.
Ruhsal açıdan kötü, gerçekleri görmek açısından verimli yıllardı. Bu ülkeden kolay kolay bir bok olmayacağını daha çok yolunun olduğunu kesin olarak o yıllarda idrak ettik.
Yazarlıkları iyi olan arkadaşlar varsa müjde günleri adlı bir kitap yazsın da okuyalım şu trajedilerimizi.
