zamanın yönetmeni 2007 senesinde ölmüş michelangelo antonioni. kariyerinde belki en iyi yapıtı. üçlemenin ilk filmidir. macera anlamına gelir, lavventura.
italyan burjuvasını, aşkın boş bir duygudan ibaret olduğunu, iletişimsizliği gösteren bir film. gösterime girdiği sene seyirci pek anlayamadı ve bayağ bir yuhalanmıştı. sonra elit tabaka oturup tekrar gözden geçirdiğinde cannes jüri özel ödülü'nü almıştır.
1960 senesinde çekildiğini unutmamak lazım. ismi gibi macera dolu bir yapım değil. ağır ilerleyen, bazı değerleri insanın yüzüne durup en sonunda çarpıyor.
bir tur düzenlenir ve adada kadın kaybolur. ve aramaya başlanır fakat arama sonucu bir yerden sonra herkesin sallamadığı bir şey olur. herkes kendi derdine düşer, oluşan boşlukları doldurmaya başlarlar alternatiflerle, insanın ne kadar çabuk unutan, yerine koyulabilecek duyguların esiri olduğunu ve bu yozlaşmadan zerre kadar rahatsız olmadığını anlatıyor.
heyecan vermek değil amaç, bilakis seyirciyi bunaltmak, içini daraltmak. fazladan diyalog, sahne çok final öyle. ama aman aman denilebilecek bir yapım değil. bayar ve canınızdan can gider izlerken. diğer iki filmi de aynıdır.