felsefi tartışmaları bir yana bırakırsak günlük kullanımda akılcılık anlamını taşıyan terimdir. sebep sonuç ilişkileri gözetilerek akıl yürütme yoluyla bilgi oluşturma yöntemidir.
bilgiye duyu verileriyle değil doğrudan akıl yoluyla erişilebileceğini savunan felsefi akımdır. karşıtı empirizmdir.
rasyonalistler duyu verilerinin yanıltıcı, gelip geçici ve kararsız olmasına dayanarak hakiki bilginin ancak akıl yoluyla bilinebileceğini iddia ederler. onlara göre mantık ve matematik böyle kesin bir bilginin imkanını göstermiştir.
akılcılığın bilgi felsefesindeki anlamından tamamen farklı gündelik dilde yaygın başka anlamı da vardır. buna göre akılcılık, kişinin inançlarını kanıtlara dayandırması, dogmaların etkisinden kurtularak akla dayalı görüşler benimsemesi gibi anlamlara gelir. aydınlanma çağı filozofları bu anlamıyla akılcıdır.