platon ve aristotales'in görüşlerini harmanlamaya çalışan farabi'den bir varlık sorunu. bu sorusuna şöyle bir cevap verebilirdim kendisinin:
şimdiki zamanın gerçekliğinde çevrem ile ilişkiye girdiğim; gördüğüm, duyduğum, dokunduğum sürece varım ve gerçekliğe yakınen temas ediyorum. yok olmaktan, bilincin sonlanıp gitmesinden de korkmuyor, üzüntü duymuyorum. zira geldiğim boşluğun içine geri döneceğimin, varlık yokluk veya ruh madde gibi kartezyen bir ikilik değil her zaman olduğum bir'in devamı olacağımın farkındayım.
