İslamiyet öncesi Türk devletlerinde görülen bir inanış biçimi. Devletin başındaki kişi hükümdardır ancak devletin asıl sahibi tanrıdır.
Devleti yöneten kişinin, ailenin ve o ailenin bağlı olduğu soyun; o göreve tanrı tarafından layık görüldüğüne inanılırdı. Bu yüzden hükümdar ve ailesinin tanrı tarafından üstün güçlerle donatıldığı öne sürülürdü. İnanışa göre tanrı, Türk hükümdarları ve ailelerine üç kutsal güç verirdi.
kut, ülüş(ülüg) ve küç.
Kut, Türk hükümdar ve ailesinin tanrı tarafından kendilerine bahşedilen yönetim yetkisi ve kabiliyetine verilen isimdi.
