senaryosunu barış bıçakçı ile birlikte yazan tufan taştan'ın yönettiği (ilk uzun metraj işi), sadece siyad'dan 4 adaylık koparabilen, tiyatro oyununa benzer bir ortamda çekilen, çoğunlukla tek mekanda geçen, 2021 yapımı film. filmin bir heykel krizi üzerinden anlatılması ve senaryosunda bıçakçı'nın olması filmin gerçek temellerinin olmadığına dair bir fikir veriyor size ama olay gerçek. düzce'ye bağlı akçakoca'da kıyıya vuran bir lenin heykelinin hikayesini izliyorsunuz. filmin sonunda heykelin gerçek görüntüleri de mevcut. izledikten sonra hemen kapatmayın yani.
filmin neredeyse tamamının sorgu sahneleriyle geçmesi biraz iç sıkıcı ama oluşturulmak istenen atmosferin belirsizliği adına yapılmış en akıllıca tercih olmuş bence. sorgucuları canlandıran barış falay ve saygın soysal'ın performansı, filmin devasa kadrosunun da önüne geçmiş. tek sorun, bu iki karakterin seslerinin izleyiciye çok kötü yansıması. zaten çağdaş türk sinemasının adı geçtiğinde, ses sorunlarından bahsetmemek son 20 yıl için mümkün değil. hele ki aksiyon filmiyse bu, fondaki patlamaların ekosundan sahnelerde ne konuşulduğunu bile anlamıyorsunuz. temel bir yapı sorunu bu sanırım, bi' türlü çözülmüyor ya da çözülmek istenmiyor.
küçük bir kasabadaki adli bir sorunun neredeyse bütün kasabalıları sorgulayarak çözümlenebilecek olma ihtimali filmin can damarı. burada sıklıkla iran ve balkan sinemasından kopya çekildiği yazılıp çizilmiş, eleştirmenler tarafından. bunun kopya olduğunu düşünmemekle birlikte, tutan bir yöntemin devam ettirilmesinin bağnazlık olduğunu savunanlara da hak veriyorum. zaten neredeyse tamamı tek mekanda geçtiği için bir dogville atmosferinin içine düşerek hedeflediği izleyici kitlesini kolaylıkla avcunun içine alıyor film. bu noktada unutulan ise, bütün sorguların kendi içindeki tutarlılığı, kurgunun hatasız yapılması ve sorgulananların müthiş oyunculukları. "ne alakası var kardeşim?" repliğini 3-4 oyuncudan farklı şekillerde duymak bile bunun güzel bir örneği olabilir. suçlananla suçlayıcının hukuki olmayan hesaplaşması da, filmin üzerindeki krema adeta.
güzel bir absürt suç filmi bu. falay'ın sürekli argo bir dil kullanmasına karşın, soysal'ın mantıksal çıkarımlarını "amirim, aslında böyle de olabilir" tabanına yayarak anlatması müthiş bir tezat oluşturmuş. melis birkan'ın halâ aynı seviyede asılı kalmış oyunculuğu ve hasibe eren'in ekran süresi azlığı biraz moral bozsa da, tutarlı bir senaryonun müthiş bir kurguyla izleyiciyle buluşmasında önemli rolü olan 10'un üzerindeki oyuncunun tamamına kendi adıma teşekkür etmem gerek. son yılların en iyi türk filmlerinden birini izlediğimi düşünüyorum. size de öneririm.
edit: filmin sonu yazılana göre farklı olmuş. yani ortada iki son var. bununla ilgili bir de kitap basılmış hatta: sen ben lenin: bir hikaye iki senaryo bir film . n11'de kitap en ucuz fiyatında. kidega'da da 38,5 lira .