Bu fiili ne zaman duysam aklıma lisedeki arkadaş grubum gelir. Rizeli laz bir arkadaşımız lügatimize katmıştı bunu ama ona karşı da sık sık kullandık, kendi silahıyla vurduk diyebiliriz.
Şimdi düşündüm de bizim grup ülkemizin bir minyatürüymüş. Bir laz, bir ermeni, bir rum, bir boşnak, bir yahudi ve benden (anne tarafım yörük, babaannem kürt ve dedem kafkas göçmeni) oluşan bu grup etnik olarak resmen minyatür bir türkiye'ymiş. Aslında bizim sınıf da oldukça enternasyoneldi. isveçli, ingiliz ve alman arkadaşlar da vardı ya resmen temel fıkrası gibi sınıf.* ama iyi bir yanı şuydu ki bu kadar farklı etnisite ve milletten insan olunca sürekli bir şey kutlaması oluyordu veya en kötü birisi kültürünü tanıtmak için (!) Bir şeyler getiriyordu. Mesela hiç unutmam, birgün ben kafkas dansı yaparken ermeni arkadaşım da kendi boyadığı paskalya yumurtalarını dağıtıyordu sınıfta. Bu esnada tarih hocamızsa fatih sultan mehmet'in amasya'yı görünce verdiği tepkiyi anlatıyordu ve ben de yeşil yumurtayı bana vermesini söylüyordum ona. Surrealizmi bizim sınıf baya iyi kavramıştır kesinlikle.*
Paskalya çöreklerinden roş bayramında verilen ballı zencefilli hamurcuklara, hingelden adını bilmediğim hamsili bir macunumsu yemeğe ve berlinere kadar baya iyi beslendik lise boyunca.