jean paul sartre'ın sözlerinden biridir. cümle, yazarın "gizli oturum" adlı oyununda geçmektedir,
"demek cehennem bu. hiç aklıma getirmezdim böyle olacağını... acı, ateş, kızgın ızgara hepsi sizsiniz demek... ne gülünç şey! kızgın ızgaranın ne gereği var: cehennem başkalarıdır."
bizim de birilerinin cehennemi olduğumuz anlamına gelen önerme. belki de cehennem takıntılarımızdır. sonuçta herkesin cehennemi kendi değer yargılarına, sosyal çevresine, karakterine göre şekil alıyor. yani fazlasıyla göreceli. bu cehennemi aşmak mümkün mü peki? sanırım insanın kendini fazlasıyla tanımasını gerektiren bir şey. bu gerçekten irade gerektiren, emek isteyen zor bir yol. şu da var ki hakkında 'gamsız işte ya gevşek' diyebileceğim insanların böyle bir cehennemi olduğunu görmedim. * o zaman diğer soru şu: 'bazı şeyleri hayatı gamsız bir gevşek olarak yaşamayı tercih edecek kadar takıntı haline getirdiniz mi?' cevap evet olduğu zaman çözmeniz gereken bir şey vardır belki. yoksa herkesin taktığı bir şey var, çok da üstünde durmamak lazım her takıntının.
jean paul sartre'nin kaleme aldığı "huis clos" adlı tiyatro oyununda geçen meşhur laf. oyundaki ilgili bölüm şu soruyla devam eder: "eğer cehennem başkalarıysa, cennet ben miyim?"