zülfü livaneli şarkısı. 1973'te yayınlanmış olup, selda bağcan'ın 1976 tarihli ve aynı adlı uzunçalarıyla meşhur olmuştur. Ayrıyeten ferhat tunç da okumuş. Sözleri şöyledir:
hain tuzaklarda, kan uykularda vurulduk ey halkım unutma bizi! işkenceler için tahta çarmıha, gerildik ey halkım unutma bizi!
zulüm sığmaz iken köye şehire, bize mezar oldu, kan kızıl dere; yavuklu yerine çıplak mavzere, sarıldık ey halkım unutma bizi!
her seher vaktinde, tanatışında kızıl güller açar dağlar başında. faşist namluların her kurşununda, dirildik ey halkım, unutma bizi!
Ancak bu cümle şarkıdan ziyade uğur mumcu ile meşhur oldu. 25 Ağustos 1975 tarihli Cumhuriyet gazetesinde çıkan yazısında Uğur mumcu, katledilen, asılan, işkencelerde ölen devrimciler için içli bir yazı yazar. Yazı Başlığı sesleniş olsa da bu unutulmuş, vurulduk ey halkım unutma bizi olarak bilinir olmuştur. Uğur Mumcu'nun cebeci asri mezarlığı'ndaki mezar taşında da yazının aşağıdaki paragrafı yazılmıştır:
"Korkmadan öldük ey halkım unutma bizi!..
Bir gün mezarlarımızda güller açacak ey halkım, unutma bizi... Bir gün sesimiz hepinizin kulaklarında yankılanacak ey halkım unutma bizi. Özgürlüğe adanmış bir top çiçek gibiyiz şimdi, hep birlikteyiz ey halkım unutma bizi, unutma bizi, unutma bizi..."