pasif agresif, kendisini ifade edemeyen, etmeye pek cesareti olmayan, etrafına negatif ve toksik bir aura yayan, hoşnut olmadığı şeyleri oturduğu yerden, herhangi bir sorumluluk altına girmeyeceği eylemlerle ifade etmeye uğraşan kişilere deniyor. yaptıkları eylem de pasif agresyon. agresif olacaklar aslında ama agresif olmak da bir kişilik ve onur gerektirdiği için bunlar daha sonra kendilerine eylemleri hakkında bir şey söylendiğinde "hmh ben onu sana söylemedim ki, hmh ben öyle demedim ki, nereden çıkardın?" diyebilme lüksünü de bir kenara koymak istemiyorlar. durdukları yerden huzur bozmak ve keyif kaçırmak için birkaç şey yapıp geri kaçılıyorlar, iki ileri, bir geri mottolarıdır bunların.
ben sevmem bu kişileri, kendim de hiçbir zaman bunlardan biri olmadım. insanlar konuşarak, iletişim kurarak anlaşırlar, eğer sorunlar çözülemiyorsa da aynı yerde inatla kalmaya gerek yoktur. inatla aynı yerde durup da somurtarak, oflayıp poflayarak, hımlayıp huzur kaçırarak bir şey çözemeyeceğini anlamayan insan modelidir bunlar, sevmem, sevmediğim gibi saygı da gösteremem, gözümde yaşça çocuk olmasalar da çocuktan farkları yoktur. ne zaman birine sinir olsam, sorunlar konuşması zor olsa bile konuşmayı tercih ederim, yetişkinler öyle yapar çünkü.
Özgüven eksikliği olan bireylerin iç dünyasında yaşanan fırtınaları dış dünyaya yansıtamamaları veya saçma sapan yerlerde yansıtmaları durumudur.
Birinin pasif agresif olduğunu en iyi şöyle anlarsınız.
Hiç olmayacak bir olaydan sürekli kavga çıkarıyorsa veya trip yiyorsanız o büyük ihtimalle pasif agresiftir.
Zibilyon yıl önceki bir olayı içinde tutmuştur, ona bir şeyler eklemiştir, kafasında iyice de kurmuştur yıllar veya aylar sonra da saçma sapan bir olayda onu patlatmıştır.
Tercihen uzak durmanızı öneririm bu insanları psikolog falan da düzeltemez; zincirlerini kırmaları lazım.
Hayattaki maceraları onları düzelecektir biraz da kendilerine kalmıştır durumu kurtarmak.