max stirner, özellike kıta avrupası filozofları arasında fazlasıyla saygı duyulan; ancak bu saygının gizlendiği ve göz ardı edildiği en önemli filozoflardan birisidir. özellikle karl marx ve friedrich nietzsche gibi isimlerin üzerinde etkisi fazlasıyla derindir. bireycilik ve bireysellik konularında kimsenin ulaşamayacağı kadar uç noktalara gitmiş; anarşizmi kendine göre eşsiz bir şekilde yorumlayarak bireysel anarşim'in kanlı canlı öğneği haline gelerek kıta avrupası felsefesinin "istenmeyen adamı" haline gelmiştir.
max stirner'in, felsefi akımlar içerisindeki konumu bireyci anarşizm / bireysel anarşizm olarak aktarılmaktadır. buna karşılık anarşizm akımının hiçbir kolunda kendisinden bahsedilmek istenmez; çünkü özellikle anarko-komünistlerin üzerine düştüğü anarşizm literatüründe kollektivizm temel olgu olarak karşımıza çıkmakyken, max stirner, insanın yani "ben"in ve "ben"e ait her şeyin dünyadaki tüm diğer faktörlere göre öncelikli olduğunu savunmaktadır. Aradaki bu bakış açısı farklılığı, anarko-komünistlere içinden çıkamayacakları bir çelişki ortamı sunduğundan genellike max stirner ismini geçiştirmeyi tercih edip bol bol kropotkin, bakunin, emma goldman üzerine yoğunlaşırlar.
max stirner, diğer filozoflar tarafından hem hayran olunan hem de korkulan bir filozof olarak karşımıza çıkar. özel yaşamlarında max stirner'ın kendisine ve düşüncelerine hayranlıklarını ifade etmekten kaçınmayan düşünürler, bu duruma karşılık eserlerinde hiçbir şekilde max stirner'ın isminden ve düşüncelerinden bahsetmezler.
karl marx, max striner'in biricik ve mülkiyeti isimli eserini okuduktan sonra bir çıkmaza düşer. ludwig andreas feuerbach'ın izinden ayrılmaya başlar; ancak max stiner'a da yaklaştığı söylenemez. biricik ve mülkiyeti'ne harfi harfine cevap verdiği bir anti-striner eseri kaleme alarak alman ideolojisi eserini ortaya koyar. peter sloterdijk, karl marx'ın bu hırsını "kendi ölümünü göze almak" şeklinde yorumlamaktadır. karl marx'ın ortaya çıkarttığı anti-strinerı, max striner etkisinde çırpınan marx'ın yaşadığı buhranın en net kanıtıdır.
friedrich engels, Marx’a Stirner'in eseri Biricik ve Kendiliği hakkındaki ilk izlenimlerini mektubunda iletirken, Stirner’i över. Ancak Marx’tan aldığı yanıttan hemen sonra görüşünü düzeltir ve artık Stirner’in etkisinde olmadığını belirterek Marx’la aynı görüşte olduğunu söyler.
arnold ruge birkaç mektubunda Stirner’den övgüyle söz eder.
edmund husserl Stirner’i hiçbir eserinde anmaz ama ücra bir köşede Biricik ve Kendiliği için “şeytani bir güç” der.
theodor w. adorno bir sohbet esnasında “Stirner baklayı ağzından çıkaran tek filozoftur,” der. Ayrıca genç bir yazarı (H.G. Helms) yeni bir Anti-Stirner yazmaya teşvik eden Adorno, kendi eserlerinde Stirner’i anmaz.
carl schmitt hapishanede günlüğüne şu cümleyi kaydeder: “Şu durumda beni hücremde ziyaret eden biricik kişi Max’tır.”
