klaus kategori takip et takibi bırak

önce senaryodan bahsedelim:
filmin başlangıcında dış ses size "bu bir mektubun hikayesidir" diyor. gerçekten de klaus, bir mektubun hikayesi aslında. ingiliz posta teşkilatının müdürünün lüks düşkünü oğlunun "adam olması" için ülkenin en ücra köşesine sürülmesi ve geri dönebilmesi için 14.000 mektup barajını doldurmaya çabalamasının hikayesi. senaryonun anahtar noktası mektup üzerine kurulmuş gerçekten de.

yan karakterler ise sürgün edilmiş işe yaramaz postacı jesper, kasabadan uzaktan bir başına inzivaya çekilmiş olarak yaşayan huysuz ihtiyar klaus, öğretmen olmak için gelmiş ama en büyük hayali o kasabadan gidebilmek olan alva, kasabanın birbirine düşman iki ailesi, sarkastik tarzıyla beni hayran bırakan gemi kaptanı, çocuklar, oyuncaklar, iyilik ve umutlar.

senaryo, fazlasıyla aşina olduğumuz iki türün sarmal halinde işlenmesi ile ilerliyor: "kasabaya bir yabancı gelir ve olaylar gelişir" ile "kahramanın yolculuğu" işleyişleri, yazı ve tura gibi birbirini tamamlayarak; ama birbirine karışmayarak ilerliyor. jesper'ın kasabaya gelişi, iki aile kavgası arasında kalması, klaus ile yollarının kesişmesi ve klaus'a yeni bir amaç vermesi, alva'yı yeniden umutlandırması gibi bir çok adım o kadar güzel bir sarmal halinde ilerliyor ki, 90 dakikalık animasyonun tek bir anı bile boş veya sıkıcı geçmiyor.

ek olarak duygusallık / eğlence dengesi de senaryoda bir o kadar güzel kurulmuş; ancak senaryonun duygusal yanı o kadar güzel ve naif işlenmiş ki, gülümserken göz yaşı akıtmayı başaracak bir tarz yakalamışlar.

dip not olarak belirtmek istiyorum; animasyonun kapanış sekansında klaus'un rüzgarın sesini dinlemesi ve baltasını bırakıp "geliyorum aşkım" diyerek ağır adımlarla ışığa doğru yürüdüğü sahne, ölüm temasının en güzel anlatımlarından birine sahipti. daha güzel, daha naif, daha estetik bir ölüm anı tasviri olabilir mi bir animasyonda, emin değilim.

-- spoiler --