bireyler, ülkeler arasında bağlantıyı/birliği kurmaktan ziyade kutuplaşmayı/ayrışmayı besleyen sürece verilen isim.
güç ya da sermaye sahiplerinin yersiz yurtsuzlaşarak bilgiye/mekana kolay erişimi sağlarken siyasi, sosyal, kültürel ve ekonomik sebepler yerelleri her zamankinden katı bir şekilde yaşadığı yere hapsediyor. oturduğun yerden internetten dünyanın bir ucundaki insana sosyal medya üzerinden ulaşabiliyor olman seni küresel yapmıyor. dünya küresel bir köydür ifadesi bilgiyi/gücü sibermekana taşıyamayan ve bu bilgiden para kazanamayan bireyler için geçerli değil.
giriş kartı ile içeri girilebilen, çitlerle çevrili alanların inşası her zamankinden daha yüksek. adım başı "girilmez" "özel mülk" sadece üyelerinin içeride ne olduğunu görebildiği mekanlara rastlıyoruz. güç sahipleri/seçkinler grubu her gün sayısı gittikçe artan yalıtımlı bir yapılar inşa ediyor. her eğitim öğretim döneminden önce özel okulların yüksek ücretleri tartışma konusu oluyor. dar vizyonlarıyla bazı insanlar o kadar para vermenin "enayilik" olduğunu söylüyor. veliler o parayı verirken fiyat/performans değerlendirmesiyle bakmıyor, hatta en son düşündükleri şey para oluyor. çünkü çocuğunun ve kendisinin ait olduğu sınıfın mensuplarından başka kimseyle iletişim kurmaması için o parayı veriyor. ait olduğu zümrenin gereğini yapıyor. çocuklarını kıtlık bilincine sahip ailelerin çocuklarıyla karşılaşmasın diye o parayı ödüyor. 100 bin olsa bile o parayı yine çekinmeden vereceklerine eminim.
nüfusun geri kalanı yaklaşık %80'i ise tecrit edilmiş ve bu yeni yalıtılmışlığın kültürel, psikolojik, politik bedellerini ödemek zorunda kalıyor. çektiğin fotografı hashtagleyip paylaştın ve bunu da avusturalya'dan biri görüp beğendi diye küreselleşmiş olmuyorsun.
özetle; var ama sana, bana değil. üst sınıfa var. parası olana var. enformasyon çağında bilgiyi sibermekanda işleyebilene var.