Eski dünyada bilinen hemen hemen her inancı bir şekilde benimseyen türklerin, özellikle de uygurların benimsediği budizmin türk versiyonu olan inançtır. Budizmde mezhep var mı yok mu pek bir bilgim yok fakat Budizm inancında onlarca hatta yüzlerce tanrı olduğu herkes tarafından bilinmektedir. Burkancılığı benimseyen Uygurlar, buda’yı tanrı olarak değil de peygamber olarak varsayıp inancın gereklerine o şekilde adapte olmuştur. Zaten öncesinde de maniheizm inancını Zerdüşt ve Hristiyan inancının bir karması olarak benimsemişlerdi.
Kavimler arası Savaşların ve boylar arası çekişmelerin bitmek bilmeyen sıkıntılarından usanan uygurlar, bu konuda sürekli bir arayış içinde olmuştur. Bu arayış neticesinde daha önceki türk topluluklarınca bilinse dahi resmi olarak devlet dini sayılan Bu inanç 7. Yüzyılda uygurlar arasında kabul görmeye başlamıştır.
Normaldir iki arada bir derede kalan yerlerde dinlerin sentezi bir inancin ortaya çıkması.
Bir diğer yaşayan güzel örneği sihler'dir,, hani şu başına türban saran, hindistan'ın genelde kuzeydeki pencap bölgesindeki adamlar.
Zamanında moğollar ikide bir dalmış, bir yanları müslüman persler, bir yanı budistler ve hindular.
Ortaya çıkan din dersen:
Bir yandan tek tanrılı ama o tanrı budizmdeki gibi bir güç (karaketer değil musluman veya hristiyan tanrisi gibi) ama bu ilahi/divine güç her insanda bulunduğundan dolayı da hinduların inancı gibi tanrılığa ulaşmış kişi de çok.
Özetle etrafındaki dinlerdeki milletlerin kendinden bir sey bulacaği direkt casus belli bulamayacağı.
Ülkemizde benzeri 3 rekat "namaz" kılan süryanilerdir kimi yerde.