ekşisözlük içinde birileri tarafından icat edilen terim. aynısının değişiği bir de itperest var. başlangıçta, benim bir tür tatlı kaçık olarak gördüğüm, insanlardan çok hayvanları seven, sokak hayvanlarını besleyen ve bu hayvanlar söz konusu olduğunda aşırı korumacı olan az sayıdaki insan için kullanılıyordu bu terim.
sokak hayvanlarının nüfus patlaması yaşaması ve sokakların insanlar için tehlikeli yerler haline gelmesi sonucunda bir süredir tartışılan bir itlaf meselesi var gündemde. devletimiz kulağının üstüne yatmış, gözlerini de kapamış, duymazdan görmezden gelerek olayın kendi kendine çözülmesini bekliyor.
dün bir takım görüntüler düştü ortaya. konya hayvan barınağında elemanın biri elinde kürek bir köpeğin kafasına defalarca vurarak bu hayvanı öldürüyor. insan olanın kabul edebileceği bir uygulama değil bu. bildiğin dümdüz vahşet. nitekim sesler yükseldi. saflar sıklaştı.
şimdi bu köpektapar sözü bu iş böyle yapılmaz diyenleri de içine alacak kadar geniş bir kapsam içinde kullanılıyor. köpeklerin ortadan kalkması için her türlü vahşeti meşru gören zihniyet "yanlış yapılıyor" diyen herkesi köpektapar olarak yaftalayarak zeytinyağı modunda su yüzünde kalmaya çabalıyor. iyi de oluyor. gerçek yüzleri ortaya çıkıyor çünkü. itlafın gerekliliğini istemeyerek de olsa bir şekilde kabullenmiş iyi insanları bile usule itiraz ettikleri için karşılarına alarak marjinalize ediyorlar.
kutupların ülkesi türkiye sokak köpekleri üzerinden de kesin çizgilerle ikiye bölünüyor. orta yolcuların hepsi bir safta yer almaya zorlanıyor.
daha itlaf olayı uyutma sözcüğüyle yumuşatılarak ilk kez dile getirildiğinde böyle olacağı belliydi. o uyutma denen işlemi gerçekleştirecek insan kaynağı yok çünkü ülkede. öte yandan elini sallasan kürekli adama değiyor. infazı gerçekleştirecek olan bu ve bunun gibileri. ama işte bu kürekli adam sokak köpeğinden tehlikeli. bugün köpeğe bunu yapan yarın uygun söylemle kışkırtılırsa aynısını bana da yapmaz diyemiyorum çünkü.
